• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اسحاق قراب

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





اسحاق بن ابراهیم قراب، (۳۵۲ ـ ۴۲۹ه) در سرخس به دنیا آمد. برای تحصیل علوم حدیث به هرات رفت و در آنجا ماندگار شد. او برای کسب دانش بیشتر به شهرهای گوناگون از جمله نیشابور رفت و سپس به هرات بازگشت. او حدیث را از بیش از هزار و دویست استاد فرا گرفت؛ از جمله: عباس بن فضل نضرویی و محمدبن عبداللّه سیّاری.
وی از محدثان بزرگ و برجسته هرات، از حفاظ مشهور و مردی زاهد بود. سبکی او را در طبقات الشافعیه آورده است و احتمال می دهد مذهب او شافعی باشد. افرادی چون عبداللّه بن محمد انصاری، احمد بن ابی عاصم از او حدیث نقل کرده اند.
او از جمله کسانی بود که در شناخت و جرح و تعدیل احادیث به او مراجعه می شد. او کتاب «الوفیات» را ظرف دو سال در دو مجلد نوشت، همچنین «نسیم المهج»، «وفیات العلماء» و «تاریخ السنن فی وقار اهل العلم» از جمله آثار او هستند.
او سرانجام در ماه شعبان سال ۴۲۹ه درگذشت.



ابویعقوب اسحاق بن ابراهیم بن محمد قرّاب سرخسی هروی، در سال ۳۵۲ه در سرخس به دنیا آمد. برای تحصیل علوم حدیث به هرات رفت و در آنجا ماندگار شد. اسحاق برای کسب دانش بیشتر به شهرهای گوناگون از جمله نیشابور رفت و سپس به هرات بازگشت.


اسحاق قراب حدیث را از بیش از هزار و دویست استاد فرا گرفت؛ از جمله: عباس بن فضل نضروی و محمد بن عبداللّه سیّاری.


ابویعقوب وی از محدثان بزرگ و برجسته هرات، از حفاظ مشهور و مردی زاهد بود. سبکی او را در طبقات الشافعیه آورده است و احتمال می دهد مذهب او شافعی باشد.


ابویعقوب سرخسی افرادی چون عبداللّه بن محمد انصاری، احمدبن ابی عاصم و صیدلانی از او حدیث نقل کرده اند.


اسحاق هروی از جمله کسانی بود که در شناخت و جرح و تعدیل احادیث به او مراجعه می‌شد.


ابویعقوب قراب دارای آثاری است، تألیفات او عبارت اند از:
• نسیم المهج،
• الانس و السلوه،
• شمائل العباد،
• شمائل الاتقیا،
• وفیات العلماء
• تاریخ السنن فی وقار اهل العلم.
• کتاب الوفیات را ظرف دو سال در دو مجلد نوشت.


اسحاق سرخسی سرانجام در ماه شعبان سال ۴۲۹ه درگذشت.
(دیگر منابع:
[۲۱] ذهبی، محمد بن احمد، الاعلام بوفیات الاعلام، ج۱، ص۲۸۸.
)

۱. ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۳، ص۱۱۵.    
۲. صریفینی، تقی الدین، المنتخب من کتاب السیاق لتاریخ نیسابور، ج۱، ص۱۶۵.    
۳. سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۴، ص۲۶۴.    
۴. ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۳، ص۱۱۵.    
۵. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، تاریخ اسلام، ج۹، ص۲۳۱.    
۶. ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۳، ص۱۱۵.    
۷. بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۲۰۰.    
۸. تقی الدین، المنتخب من کتاب السیاق لتاریخ نیسابور، ج۱، ص۱۶۵.    
۹. ذهبی، محمد بن احمد، تذکرة الحفاظ، ج۳، ص۱۹۹.    
۱۰. صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۸، ص۲۶۵.    
۱۱. سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۴، ص۲۶۴.    
۱۲. ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۴۷.    
۱۳. ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۲، ص۲۶۱.    
۱۴. کحاله، عمررضا، معجم المولفین، ج۲، ص۲۲۸.    
۱۵. حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۰۵۹.    
۱۶. القراب یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳،ص۴۰.    
۱۷. سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، طبقات الحفاظ، طبقات الحفّاظ، ج۱، ص۴۲۴.    
۱۸. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۱، ص۲۹۳.    
۱۹. بغدادی، اسماعیل بن محمد، ایضاح المکنون، ج۲، ص۵۳.    
۲۰. ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، تبصیر المنتبه، ج۳، ص۱۰۶۸.    
۲۱. ذهبی، محمد بن احمد، الاعلام بوفیات الاعلام، ج۱، ص۲۸۸.
۲۲. ذهبی، محمد بن احمد، المعین فی طبقات المحدثین، ج۱، ص۱۲۵.    



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «اسحاق بن ابراهیم قراب»، ج۳، ص۸۸.






جعبه ابزار