اسماعیل استر آبادی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اسماعیل استرآبادی، (م
۳۷۵)-(
۴۴۸ق) در
اسفراین متولد شد و از علمای
شافعی بود که برای یادگیری حدیث به شهرهایی چون
دمشق و
بغداد سفر کرد و در
نیشابور مدرسه‌ای تأسیس کرد.
او از
ابوعبداللّه سلمی روایت کرده و
خطیب بغدادی از جمله شاگردان او است.
ایشان کتاب‌های
ذم الدنیا زهد فیها و
العزلة عن الناس را تألیف کرد.
وی در سال ۴۴۸ هجری در بیت المقدس درگذشت.
ابوسعد اسماعیل بن علی بن حسن صوفی استرآبادی عنبری، ملقب به
ابن مثنی در سال ۳۷۵ق در اسفراین زاده شد.
وی از علمای شافعی مذهب بود
برای آموختن و روایت حدیث، به دمشق،
بغداد، مکه، بیت المقدس
و نیشابور سفر کرد و در نیشابور برای اصحاب شافعی مدرسه ای دایر نمود.
گفته اند ابن مثنی در نقل حدیث موثق نبود.
اسماعیل عنبری از ابوعبداللّه سلمی و دیگران روایت کرده است.
ابوسعد دارای شاگردانی است. خطیب بغدادی،
رُمیلی،
شیخ الاسلام هکّاری و دیگران از او روایت کرده‌اند.
اسماعیل عنبری کتاب
ذم الدنیا و الزهد فیها و العزلة عن الناس تألیف او است.
ابن مثنی سرانجام در سال ۴۴۸۹ یا حدود ۴۴۰ در بیت المقدس درگذشت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «اسماعیل استرآبادی»، ج۳، ص۹۶.
