|
| ||||||||||
اطاعت ظنیذخیره مقاله با فرمت پی دی افعمل به تکلیف مظنون را اطاعت ظنی گویند. اطاعت ظنی، در مواردی است که مکلف، به متعلق تکلیف (مکلف به) ظن دارد و سپس آن را به جا می‌آورد. کسانی که به حجیت مطلق ظن، اعتقاد دارند، این گونه استدلال می‌کنند که مکلف هنگام عدم دست رسی به اطاعت علمی، باید به دنبال اطاعت ظنی برود، زیرا در غیر این صورت، ناچار از تمسک به شک و وهم می‌باشد و عقل با وجود ظن، آن را قبیح می‌شمارد. [۱]
آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۳۶۰.
[۲]
جزایری، محمدجعفر، منتهی الدرایة فی توضیح الکفایة، ج۴، ص۶۰۷.
[۳]
فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۴، ص۴۰۶.
[۵]
انصاری، مرتضی بن محمد امین، فرائد الاصول، ج۱، ص۲۰۹.
فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «اطاعت ظنی». |
