بندار بن ابی نصر رازی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بندار ـ رازی (م ۴۰۱ه)، ملقب به ملک الکلام، شاعر برجسته پارسی‌زبان و اهل قهستان ری بود.
بندار در دوره دیالمه و در دربار مجدالدوله دیلمی خدمت می‌کرد و از شاگردان صاحب بن عباد در ادبیات بوده است.
ملک الکلام به زبان‌های مختلفی از جمله پهلوی، دری، عربی و دیلمی شعر می‌سرود.
او در سال‌های ۴۰۱ یا ۴۳۳ هجری درگذشت.
ابوالفتح بُنداربن ابی نصر خاطری رازی ملقب به ملک الکلام.
وی اهل قهستان ری بود۱ و از شاعران پارسی عهد دیالمه به شمار می رفت. ۲
رازی از شاعران بزرگ آل بویه بود که به زبان های پهلوی، دری، ۴ عربی، دیلمی، ۵ و لهجه محلی مهارت داشته و شعر سروده است. ۶ بندار در دربار دیالمه از جمله مجدالدوله دیلمی خدمت می کرد۷
گویند او از شاگردان صاحب بن عباد بوده و ادبیات را از وی فرا گرفته است. ۳
بندار در دربار دیالمه از جمله مجدالدوله دیلمی خدمت می کرد۷
و اشعاری نیز در مدح وی سروده است. آثار او عبارت اند از: مونس الاحرار، چموش نامه، ۸ منتخب الفرس، دیوان شعر و کتابی در لغت. ۹
وی سرانجام در سال ۴۰۱۱۰ یا ۴۳۳ه درگذشت. ۱۱
پی نوشت ها
[۱] ـ الذریعه ۹ / ۱ / ۱۴۲. ۲ ـ تاریخ ادبیات در ایران (صفا) ۱ / ۳۵۹. ۳ ـ الکنی و الالقاب ۲ / ۹۶. ۴ ـ تاریخ نظم و نثر در ایران ۱ / ۲۳. ۵ ـ مجمع الفصحاء ۱؛ مقدمه ۶۹. ۶ ـ تاریخ ادبیات در ایران (صفا) ۱ / ۳۵۹. ۷ ـ الکنی و الالقاب ۲ / ۹۶. ۸ ـ دانش نامه جهان اسلام ۴ / ۲۵۸. ۹ ـ فرهنگ بزرگان ۴۳۶. ۱۰ ـ الذریعه ۹ / ۱ / ۱۴۲؛ تاریخ نظم و نثر در ایران ۱ / ۲۳. ۱
[۲] ـ تاریخ نظم و نثر در ایران ۲ / ۷۱۵.
دیگر منابع: دایرة المعارف بزرگ اسلامی ۱۲ / ۵۷۶.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «بندار رازی»، ج۳، ص۱۰۴ و ۱۰۵.
