تبر (به فتح تاء)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

تَبر (بر وزن عقل) از مفردات نهج البلاغه، به معنای هلاکت می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) از این واژه در خصوص برنامه‌ریزی در جنگ، استفاده نموده است.

---

تَبر (بر وزن عقل) به معنای هلاکت آمده است. چنان‌که گفته می‌شود: «تبر تبرا: هلک.»
این واژه از باب تفعیل به معنی هلاک کردن می‌آید.

---

امام (صلوات‌الله‌علیه) به کمیل بن زیاد می‌نویسد: «فاّن تضییع المرء ماولّی و تکلّفه ما کفی لعجز حاضر و رای متبّر؛ ضایع کردن مرد مورد ولایت و خود را و زحمت‌ انداختن خود در آن‌چه کفایت شده ناتوانی حاضر و رای شکسته و هلاک شده می‌باشد.»
«متبّر»: اسم مفعول از باب تفعیل است.

---

این واژه یک‌بار در «نهج البلاغه» آمده است.

---