تبر (به کسر تاء)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

تِبر (به کسر تاء) از مفردات نهج البلاغه، به معنای طلای غیر مسکوک می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) از این واژه در خصوص زندگی زاهدانه خویش، استفاده نموده است.

---

تِبر (به کسر تاء) به معنای طلای غیر مسکوک آمده است و اگر مسکوک باشد آن‌را «عین» می‌گویند.

---

امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره زهد خویش به عثمان بن حنیف می‌نویسد: «فو الله ما کنزت من دنیاکم تبرا و لا ادخّرت من غنائمها وفرا و لا اعددت لبالی ثوبی طمرا؛ به خدا قسم از دنیایتان طلایی ذخیره نکرده‌ام و از غنائم آن مالی نیاندوخته‌ام و برای لباس کهنه‌ام عوضی آماده ننموده‌ام.»
«طمر» به معنی لباس مندرس است.

---

این واژه یک‌بار در «نهج البلاغه» آمده است.

---