• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تعبید

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: تعبید (فقه سیاسی)

تعبيد یا حق خودفروشی به معنای تسلیم شدن برده‌وار به دیگری برای بهره‌کشی بدون سود معقول مادی یا معنوی است.


حق خودفروشى به معناى خود را برده‌وار در اختيار ديگرى قرار دادن و اجازه استثمار از خود را به ديگرى دادن به گونه‌اى كه سود آن يك‌جانبه بوده و فاقد هدف مادى و معنوى معقول باشد.
[۱] سیدرضی، محمد بن حسن، نهج البلاغه، ص۶۴۷، نامه ۳۱.    
[۲] عمید زنجانی، عباس‌علی، فقه سياسى، ج۷، ص۱۳.



۱. ↑ سیدرضی، محمد بن حسن، نهج البلاغه، ص۶۴۷، نامه ۳۱.    
۲. ↑ عمید زنجانی، عباس‌علی، فقه سياسى، ج۷، ص۱۳.


• عمید زنجانی، عباس‌علی، فقه سیاسی، ج۱، ص۵۳۱.    


رده‌های این صفحه : استثمار | اصطلاحات فقه سیاسی | برده داری
جعبه ابزار