• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تمّام مُرسی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





تمّام مُرسی (۴۳۶ ه) مشهور به ابن تیّانی، اهل قرطبه بود ولی برای نشر علوم به مُرسیه رفت و در آن‌جا زندگی کرد.
او شاگردانی در مُرسیه تربیت نمود.
وی از از علمای مالکی مذهب، لغت شناس و ادیب مشهور و پیشگام زمان خویش بود.
او دارای چندین کتاب است که مشهورترین آن‌ها تلقیح العین نام دارد.
در مورد سال درگذشت وی اختلاف بسیاری وجود دارد.اغلب گفته شده که در سال ۴۳۶ (هجری قمری) در مریّه اندلس درگذشت.



ابوغالب تمّام بن غالب بن عمر مُرسی اندلسی مشهور به ابن تیّانی اهل قرطبه بود.
ولی در مُرسیه از دیگر شهرهای اندلس می‌زیست؛ لذا برخی وی را منسوب به مُرسیه دانسته‌اند.


ابن تیّانی پس از طی مراحل و مراتب علمی، از دانشمندان لغت شناس و ادیب مشهور زمان خویش گردید و در این زمینه فردی مورد اعتماد و پیشگام به شمار می‌رفت.
وی برای نشر علوم خویش قرطبه را به مقصد مُرسیه ترک کرده و در آنجا کرسی تدریس برپا داشته و شاگردانی را تربیت نموده.


او علم لغت را از استادانی چون پدرش غالب، ابوبکر زبیدی و عبداللّه لوارث بن سفیان فرا گرفت.


تمّام مُرسی از علمای مالکی مذهب بود.


وی شاگردانی را تربیت نموده ولی از شاگردان وی اطلاعی در دست نیست. .


ابن تیّانی کتاب‌هایی تالیف نموده که عبارتند از:
• تلقیح العین؛
• فتح العین؛
• الموعب در لغت؛
• اخبار تمامه.


ابوغالب در سال ۴۳۶ (هجری قمری) در مریّه اندلس درگذشت. البته در مورد سال درگذشت وی اختلاف بسیاری وجود دارد.



۱. ابن بشکوال، ابوالقاسم، الصلة فی تاریخ أئمة الأندلس، ج۱، ص۱۲۲.    
۲. حمیدی، محمد بن فتوح، جذوة المقتبس، ص۱۸۳.    
۳. ابن ماکولا، علی بن هبةالله، الاکمال، ص۴۴۳.    
۴. حمیدی، محمد بن فتوح، جذوة المقتبس، ص۱۸۳.    
۵. ابن بشکوال، ابوالقاسم، الصلة فی تاریخ أئمة الأندلس، ج۱، ص۱۲۲.    
۶. حموی، یاقوت، معجم البلدان، ج۵، ص۱۰۷.    
۷. ابن ماکولا، علی بن هبةالله، الاکمال، ص۴۴۳.    
۸. زرکلی، خیر الدین، الاعلام للزرکلی، ج۲، ص۸۷.    
۹. حمیدی، محمد بن فتوح، جذوة المقتبس، ص۱۸۳.    
۱۰. ابن عمیرة، بغیه الملتمس فی تاریخ رجال اهل الاندلس، ص۲۵۲.    
۱۱. ذهبی، شمس الدین، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۲۳۴.    
۱۲. مغربی، ابن سعید، المغرب فی حلی المغرب، ص۱۶۶.    
۱۳. موسوی خوانساری، محمد باقر، روضات الجنات، ج۲، ص۱۶۱.    
۱۴. ابن بشکوال، ابوالقاسم، الصلة فی تاریخ أئمة الأندلس، ج۱، ص۱۲۲.    
۱۵. ذهبی، شمس الدین، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۲۳۴.    
۱۶. موسوی خوانساری، محمد باقر، روضات الجنات، ج۲، ص۱۶۱.    
۱۷. بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۲۴۶.    
۱۸. مغربی، ابن سعید، المغرب فی حلی المغرب، ص۱۶۶.    
۱۹. حموی، یاقوت، معجم الادباء، ج۲، ص۷۶۹.    
۲۰. ذهبی، شمس الدین، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۵۸۵.    
۲۱. صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۱۰، ص۲۴۶.    
۲۲. سیوطی، جلال الدین، بغیه الوعاه، ص۴۷۸.    
۲۳. موسوی خوانساری، محمد باقر، روضات الجنات، ج۲، ص۱۶۱.    
۲۴. قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ص۲۹۵.    
۲۵. تهرانی، آقا بزرک، الذّریعة، ج۱۵، ص۳۶۶.    
۲۶. عمر کحاله، عمررضا، المستدرک علی معجم المؤلفین، ج۳، ص۹۲.    
۲۷. ابن بشکوال، ابوالقاسم، الصلة فی تاریخ أئمة الأندلس، ج۱، ص۱۲۳.    
۲۸. زرکلی، خیر الدین، الاعلام، ج۲، ص۸۷.    
۲۹. بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۲۴۶.    
۳۰. ابن عمیره، احمد بن یحیی، بغیة الملتمس، بغیه الملتمس، ص۲۵۲.    
۳۱. ذهبی، شمس الدین، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۲۳۴.    
۳۲. ذهبی، شمس الدین، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۵۸۵.    
۳۳. صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۱۰، ص۲۴۶.    
۳۴. ذهبی، شمس الدین، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۲۳۴.    
۳۵. ذهبی، شمس الدین، العبر، ج۲، ص۲۷۲.    
۳۶. ذهبی، شمس الدین، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۵۸۴.    
۳۷. صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۱۰، ص۲۴۶.    
۳۸. ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۶۸.    
۳۹. مقری تلمسانی، احمد بن محمد، نفح الطیب، ج۴، ص۱۸.    
۴۰. دمشقی، ابن ناصر الدین، توضیح المشتبه، ج۸، ص۱۲۴.    
۴۱. سیوطی، جلال الدین، بغیه الوعاه، ص۴۷۸.    
۴۲. موسوی خوانساری، محمد باقر، روضات الجنات، ج۲، ص۱۶۱.    
۴۳. قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ص۲۹۴.    
۴۴. قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ص۲۹۵.    
۴۵. محمد بن محمد، وزیر، الحلل السندسیه، ج۳، ص۳۴۴.





• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «تَمّام مُرسی»، ج۳، ص۱۰۷.






جعبه ابزار