تَعری (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تَعری:
(وَ لا تَعْرى) تَعری: از مادّه «عُرى» (بر وزن قفل) به معنى «عريان بودن و از جامه تهى شدن» است.
اين واژه به معنى سالم و پاک بودن از عيب و گناه آمده و از اين ماده تنها همين فعل در قرآن مجيد به كار رفته است.
آيه مورد بحث درباره آدم(ع) است و خداوند آسايش بهشت و درد و رنج محيط بيرون آن را براى آدم چنين شرح مى‌دهد: «تو در اين بهشت كه اقامة مى‌كنى نه گرسنه مى‌شوى و نه برهنه مى‌مانى.»
(وَ لا تَعرى)
به موردی از کاربرد
تَعری در
قرآن، اشاره می‌شود:
(إِنَّ لَکَ أَلّا تَجوعَ فيها وَ لا تَعْرَى) (زيرا تو در بهشت در آسايشى و گرسنه و برهنه نخواهى شد.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید:
این آیه یعنی تو كه از خاک زمينى، در بهشت نه گرسنه مى‌شوى نه عريان.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «تَعری»، ج۳، ص۱۵۸.
