جهت (فقه سیاسی)۳
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جهت در
فقه سیاسی،
شخصیت حقوقی دولت است که مبنای اعمال
حاکمیت،
مالکیت و
تصرف در
اموال عمومی محسوب میشود.
منظور از جهت، عبارت از حیثیت و
شخصیت اعتباری است که دولت بهعنوان حقیقت عینی و حقوقی از آن برخوردار میشود.
دولت دارای شخصیت حقوقی است؛ که به این لحاظ میتواند اموالی را مالک و اموالی را در اختیار و تصرف داشته باشد.
فقها در این خصوص به جای شخصیت حقوقی، از عنوان «جهت» استفاده میکنند.
دولت دارای جهات و حیثیات مختلفی است که یکی از آنها جهتدار شدن دولت و یا حق تصرف در اموال است.
این حیثیت و جهت دولت در تحلیل نهایی به انسان باز میگردد.
عمید زنجانی، عباسعلی، فقه سیاسی، ج۱، ص۱۰۳.
