جهت در فقه سیاسی 3
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جهت در
فقه سیاسی، شخصیت اعتباری دولت است که به آن امکان اعمال
حاکمیت، مالکیت و تصرف در اموال عمومی را میدهد.
منظور از جهت، عبارت از حیثیت و شخصیت اعتباری است که دولت بهعنوان حقیقت عینی و حقوقی از آن برخوردار میشود.
دولت دارای
شخصیت حقوقی است؛ که به این لحاظ میتواند اموالی را مالک و اموالی را در اختیار و تصرف داشته باشد.
فقها در این خصوص به جای شخصیت حقوقی، از عنوان «جهت» استفاده میکنند.
دولت دارای جهات و حیثیات مختلفی است که یکی از آنها جهتدار شدن دولت و یا حق تصرف در اموال است.
این حیثیت و جهت دولت در تحلیل نهایی به
انسان بازمیگردد.
• فقه سیاسی، جلد ۱، صفحه ۱۶۱
