حامد بن سمجون
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حامد بن سمجون، اهل قرطبه و از مولفان قرن پنجم هجری بود.
وی در علم بلاغت، بدیع، طب و داروشناسی متبحر بود.
او مؤلف کتاب الجامع فی الادویه المفرده است.
تاریخ وفات او در دست نیست ولی طبیعتاً باید در قرن پنجم از دنیا رفته باشد.
ابوبکر حامد بن سمجون بن اسحاق، اهل قرطبه بود.
دوران کودکی و نوجوانی‌اش را در همان‌جا گذراند و از محضر استادان عصر خود به خوبی بهره برد.
او در زمان المنصور محمد بن ابی‌عامر (م ۳۹۲ ه) می‌زیست.
ابن سمجون ادیبی صاحب نظر در علم بلاغت،
متبحر در علم طب
و از داروشناسان برجسته عصر خویش به شمار می‌رفت.
ابوبکر حامد به تشویق و حمایت المنصور محمد بن ابی‌عامر در حدود سال ۳۹۰ ق که بیش از ۳۵ سال داشت، کتابی به نام الجامع فی الادویه المفرده تألیف نمود.
در آن کتاب داروهای بسیط را به ترتیب الفبای قدیم سامی، به همان ترتیب ادریسی آورد و در هر ماده توصیف یک گیاه و خواص دارویی آن را ذکر کرد.
وی عین نوشته مولفانی را که از آن‌ها استفاده کرده از جمله: دیسقوریدس، جالینوس و ابوحنیفه دینوری را آورده است.
او آثار دیگری به نام الاقراباذین
و کتابی در علم بدیع دارد.
حامد بن سمجون، تاریخ مرگ او در دست نیست؛ ولی چون در اواخر قرن چهارم میان‌سال بوده، طبیعتاً باید در قرن پنجم مرده باشد.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «حامد بن سمجون»، ج۳، ص۱۱۲-۱۱۳.
