• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حروف حکایی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



حروف بیان گر واقعیتی خارجی را حروف حکایی گویند.



حروف حکایی، مقابل حروف ایجادی است و به حروفی گفته می‌شود که معنای حکایی دارد؛ یعنی معنایی که از واقعیتی در خارج حکایت می‌نماید.


در این که آیا حرف، معنای حکایی دارد یا نه، اختلاف وجود دارد؛ برخی هم چون مرحوم «نایینی» تمامی حروف را دارای معنای ایجادی دانسته و اعتقاد دارند که همه حروف ایجاد نسبت می‌کنند و معانی آنها قبل از استعمال ثبات و تقرری نداشته و به همین دلیل در آنها حکایتی وجود ندارد.
اما برخی معتقدند بیشتر حروف، معنای حکایی دارند، مانند: «مِن»، «الی»، «علی»، «فی» و غیره.
برای مثال، حرف «فی» از نسبت ظرفیه میان ظرف و مظروف حکایت می‌کند.
[۱] فاضل لنکرانی، محمد، مباحث اصولی، ص (۳۸۲-۳۷۳).
[۲] فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل در اصول فقه، ج۱، ص۴۲۷.
[۳] خمینی، روح الله، مناهج الوصول الی علم الاصول، ج۱، ص۸۰.
[۵] صبره، علی، العقد الفرید فی فن التجوید، ج۱۳۲، ص۱.



معنای حکایی؛
حروف ایجادی.


۱. فاضل لنکرانی، محمد، مباحث اصولی، ص (۳۸۲-۳۷۳).
۲. فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل در اصول فقه، ج۱، ص۴۲۷.
۳. خمینی، روح الله، مناهج الوصول الی علم الاصول، ج۱، ص۸۰.
۴. خمینی، روح الله، تهذیب الاصول، ج۱، ص۲۵.    
۵. صبره، علی، العقد الفرید فی فن التجوید، ج۱۳۲، ص۱.



فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «حروف حکایی»



جعبه ابزار