زهری عمر
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عمر بن ابراهیم زهری (
۳۴۷-
۴۳۴ هـ.ق) معروف به
ابن حمامه، فقیه
شافعی مذهب بود.
او نزد بزرگانی چون
ابوبکر قطیعی، ابومحمد بن ماسی و
عیسی بن محمد رخجی به استماع حدیث پرداخت.
وی تألیفات مرتبط با مناسک داشت، اما جزئیات آنها نامشخص است.
سرانجام در سال ۴۳۴ (هجری قمری) درگذشت.
ابوطالب عمر بن ابراهیم بن سعید بن ابراهیم زُهری وقّاصی بغدادی، معروف به
ابن حمامه از فرزندان
سعد بن وقّاص و اهل
بغداد بود.
ولادت او را در ۳۴۷ (هجری قمری) نوشتهاند. وی از فقهای برجسته و بنام شافعی مذهب در بغداد بود.
خطیب بغدادی او را فردی موثق خوانده است.
ابوطالب وقّاصی نزد بزرگانی چون ابوبکر قطیعی، ابومحمد بن ماسی و عیسی بن محمد رخجی به استماع حدیث پرداخت.
از دیگر مشایخ وی
عبداللّه لعزیز بن عبداللّه دارکی (از فقهای شافعی بغداد) را می توان نام برد.
ابوطالب وقّاصی فردی مانند خطیب بغدادی نزد وی به کتابت حدیث پرداخته است.
ابن حمامه به گفته
ابواسحاق شیرازی دارای تصنیفاتی در مناسک بوده، ولی از عنوان آن اطلاعی در دست نیست.
عمر زهری بنا بر گفته خطیب بغدادی در نهایت در ۴۳۴ (هجری قمری) در بغداد درگذشت.
بنا به گفته خطیب خود بر جنازه اش نماز خواند و در گورستان باب الدیر به خاک سپرده شد.
(دیگر منابع:
)
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «عمر بن ابراهیم زهری»، ج۳، ص۲۷۰.