سوره یس(مقالهدوم)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سوره یس سی و ششمین
سوره قرآن است که در
فقه به مناسبت در ابواب
طهارت و
صلات از آن یاد شده و در روایات،
قرائت آن دارای
فضیلت فراوان و موجب حفظ،
برکت و آثار معنوی ویژه در زمانها و عبادتهای خاص دانسته شده است.
سوره یس: سی و ششمین سوره قرآن کریم است.
از آن به مناسبت در بابهای طهارت و صلات سخن گفتهاند.
در فضیلت سوره یس به نقل از
امام صادق (علیهالسّلام) آمده است:
سوره پس
قلب قرآن است. هر کس آن را در روز، قبل از
غروب آفتاب بخواند، آن روز تا شب (از هر شر و آفتی) مصون و نیز مرزوق (بهره مند از روزی) خواهد بود و هر کس آن را در شب قبل از
خواب بخواند، خدای تعالی صد هزار
فرشته را
نگهبان او قرار میدهد و آنان او را از شر هر
شیطان و آفتی حفظ میکنند.
۱. زیاد خواندن سوره پس، بویژه پس از عصر؛ در شب، قبل از
خوابیدن۲. بر بالین
محتضر و نیز
تلاوت آن توسط خود محتضر
۳. در نماز
زیارت معصومان (علیهمالسّلام)
۴. در دوازده رکعت
نافله وارد شده در نیمه
رجب و شب روز
مبعث۵. و رکعت دوم از ده رکعت نافله برای کسی که از گزاردن
نماز شب غفلت کرده
مستحب است.
• فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهمالسّلام)، ج۹، ص۵۹۹.
