طاهر اسفراینی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
طاهر بن محمد اسفراینی (م
۴۷۱ هـ.ق) از فقهای برجسته
شافعی قرن پنجم (هجری قمری)، اصولی، مفتی و شاعری شناخته‌شده بود.
وی داماد ابومنصور بغدادی و از راویان ابن محمش زیادی به شمار می‌رفت.
او به دعوت
نظام‌الملک به
طوس رفت و به تدریس مشغول شد.
آثار مهم وی شامل
تاج التراجم فی تفسیر القرآن للاعاجم (از تفاسیر فارسی اولیه قرآن)،
التبصیر فی الدین و
تمییز الفرقة الناجیة عن الفرق الهالکین است.
او در
شوال سال ۴۷۱ (هجری قمری) در
طوس درگذشت.
ابوالمظفر طاهر بن محمد بن اسفریینی طوسی معروف به
شاهفور گاه از او با عنوان
شهقور بن طاهر نیز یاد کرده‌اند.
او فقیهی اصولی و مفتی
و شاعر
بود.
وی از فقهای مشهور
مذهب شافعی، داماد
ابومنصور بغدادی بود.
او به شهرهای گوناگون سفر کرد و
نظام الملک او را به طوس برد تا به تدریس در رشته‌های گوناگون بپردازد.
ابوالمظفر راوی
ابن محمش زیادی از
اصحاب اصمّ است.
طاهر بن محمد آثاری داشت که از جمله عبارتند از:
• التبصیر فی الدین و تمییز الفرقة الناجیة عن الفرق الهالکین؛
• رساله‌ای اصولی؛
• تاج التراجم فی تفسیر القرآن للاعاجم (به زبان فارسی). برخی تفسیر اسفرینی را دومین تفسیر فارسی می‌دانند که بین سال‌های (
۴۳۰ هـ.ق) تا (
۴۶۰ هـ.ق) نگارش یافته است.
اسفریینی در
شوال ۴۷۱ در طوس درگذشت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «طاهر بن محمد اسفراینی»، ج۳، ص ۱۷۰.
