• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

طیره اصلی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



طیره
طِیَره:فال بد زدن به چیزی.
طیره در دوران جاهلیت مرسوم بوده است. مردم جاهلی هنگام سفر و انجام دادن کارهای مهم به رخدادها، پرندگان و حیوانات، فال بد زده و به سبب آن از انجام دادن کار یا رفتن به سفر خودداری می‌کردند. از این عنوان به مناسبت در باب حج و کفارات سخن رفته است.
حکم:طیره مکروه و ترک آن مستحب است.
[۱] وسائل الشیعة، ج۱۱، ص۳۶۱.
رسول خدا صلّی اللّه‌ علیه و آله بر حسب روایت نقل شده فال نیک زدن را دوست و از فال بد زدن کراهت داشت.
[۲] الدروس الشرعیة، ج۳، ص۱۶۵.
بر پایه روایتی، کفّاره طیره، توکل بر خدا است
[۳] وسائل الشیعة، ج۲۲، ص۴۰۴.
و در پرتو توکل بر خداوند تعالی و عدم اعتنا به آنچه رخ داده، اثر سوء عملی که به آن فال بد زده شده بر طرف خواهد شد. چنان که در روایتی دیگر آمده است:تأثیر طیره و میزان آن به تفأل زننده بستگی دارد. اگر او آن را سبک و کوچک بشمارد، کار بر او سبک می‌شود و اگر سخت بگیرد، سخت و دشوار می‌گردد و اگر ناچیز انگارد، هیچ اثر سوئی بر او نخواهد گذاشت.
[۴] الکافی (کلینی)، ج۸، ص۱۹۷ ۱۹۸؛ جواهرالکلام، ج۳۳، ص۱۹۳.

برای رفع اثر سوء فال بد زدن، صدقه دادن مستحب است و نیز در سفر هنگام رخداد چیزی که به آن فال بد زده می‌شود مستحب است این دعا خوانده شود:«اِعْتَصَمتُ بِکَ یا رَبِّ مِن شَرِّ ما اَجِدُ فی نَفسی فاعْصِمنی مِن ذلِکَ».
[۵] وسائل الشیعة، ج۱۱، ص۳۶۳.


فهرست مندرجات

۱ - پانویس


۱. وسائل الشیعة، ج۱۱، ص۳۶۱.
۲. الدروس الشرعیة، ج۳، ص۱۶۵.
۳. وسائل الشیعة، ج۲۲، ص۴۰۴.
۴. الکافی (کلینی)، ج۸، ص۱۹۷ ۱۹۸؛ جواهرالکلام، ج۳۳، ص۱۹۳.
۵. وسائل الشیعة، ج۱۱، ص۳۶۳.




جعبه ابزار