• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ظهیری نیشابوری

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





نیشابوری ظهیری از مورخان ناشناس قرن ۵ (هجری قمری) است که اطلاعات دقیقی از زندگی‌اش در دست نیست.
تنها اثر شناخته‌شده او سلجوق‌نامه، کتابی درباره تاریخ سلجوقیان است که در سال ۱۳۳۲ (شمسی قمری) در تهران منتشر شده است.
آقابزرگ تهرانی این اثر را متعلق به عصر سلجوقیان دانسته و اشاره کرده که در سال ۶۶۹ (هجری قمری)، مجدالدین همگر خطاط و شاعر، نسخه‌ای از آن را کتابت کرده است.
بر اساس همین نسخه‌برداری، می‌توان او را از نویسندگان میان قرن پنجم تا هفتم (هجری قمری) دانست.



نیشابوری ظهیری که از سرگذشت این شخص آگاهی نداریم جز این‌که کتابی در تاریخ سلجوقیان به نام سلجوق‌نامه دارد و این کتاب در سال ۱۳۳۲ (شمسی قمری) در تهران در صد صفحه چاپ شده است.
به گفته آقابزرگ تهرانی این اثر از تألیفات عصر سلجوقیان است و در سال (۶۶۹ هـ.ق) مجدالدین همگر خطاط۶۹۵ هـ.ق)، شاعر و ندیم اتابک زنگی تمام آن را نسخه برداری کرده است؛ ازاین رو او را باید از نویسندگان قرن پنجم تا هفتم (هجری قمری) شمرد.


نیشابوری اثری به نام سلجوق‌نامه از خود به جا گذاشته است.

(دیگر منابع:
[۶] حاجی خلیفه، مصطفى بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۹۹۵.
[۷] جاجرمی، محمد بن بدر، مونس الاحرار فی دقائق الاشعار، ج۱، ص۵.
[۸] دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه دهخدا، ج۹، ص۱۳۸۰۲.
)

۱. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱۲، ص۲۱۴.    
۲. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱۲، ص۲۱۴.    
۳. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱۲، ص۲۱۴.    
۴. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱۲، ص۲۱۴.    
۵. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۳، ص۲۱۲.    
۶. حاجی خلیفه، مصطفى بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۹۹۵.
۷. جاجرمی، محمد بن بدر، مونس الاحرار فی دقائق الاشعار، ج۱، ص۵.
۸. دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه دهخدا، ج۹، ص۱۳۸۰۲.



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «نیشابوری ظهیری»، ج۳، ص ۱۷۳.








جعبه ابزار