عبداللّه بن عبداللّه همدانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عبداللّه بن عبدان همدانی (م
۴۳۳ هـ.ق) از علمای بزرگ، مفتی همدان و فقیه شافعی بود که زمان و محل ولادتش مشخص نیست.
او به مسلک و طریقت اشعری گرایش داشت.
وی به عنوان فقیه و محدث مورد اعتماد شناخته می‌شود.
آثارش شامل دو کتاب به نام‌های
شرح العبادات و
شرائط الاحکام است.
وی در سال ۴۳۳ (هجری قمری) درگذشت.
ابوالفضل عبداللّه بن عبدان بن محمد بن عبدان همدانی معروف به
ابن عبدان زمان و محل ولادت وی معلوم نیست.
وی از علمای بزرگ همدان
و مفتی آن‌جا
و در شمار فقهای شافعی بود
و به مسلک و طریقت اشعری گرایش داشت.
رجال‌نویسان، او را از فقها و محدثان مورد اعتماد دانسته‌اند.
همدانی فقه را از ابوبکر بن لال فرا گرفت
و روایت را از بزرگانی چون صالح بن احمد و علی بن حسن بن ربیع آموخته و از ایشان روایت کرده است.
ظاهراً به بغداد نیز مسافرت کرده و در آن‌جا نیز از استادانی چون ابن‌حبّاب
و ابوحفص کتانی
به استماع حدیث پرداخته است.
ابن عبدان شاگردانی داشت که کسانی چون محمد بن عثمان و حسین بن عبدوس از او روایت کرده‌اند.
ابوالفضل دارای دو کتاب زیر است:
• شرح العبادات؛
• شرائط الاحکام.
عبدالله در سال ۴۳۳ (هجری قمری) درگذشت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «عبداللّه بن عبدان همدانی»، ج۳، ص۲۱۳.
