عبدالمجید ازدی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عمر ـ ازدی
عمر ـ ازدی (م ۵۷۹ه )
عمر بن عبدالمجید بن حسن ازدی رندی مهدوی میانشی اندلسی.
اصالت وی به میّانش از روستاهای شهر مهدیه واقع در آفریقا می رسد و لقب مهدوی او به همین علت می باشد. ۱ وی از نظر نسب به ازد بن الغوث بن نبت بن مالک بن زید بن کهلان بن سبأ پیوند می خورد. ۲ وی قاری قرآن و از علمای نحو ساکن مالقه محسوب می شود. ۳ مدتی در شهر مکه نیز سکونت داشته است. ۴ انتسابش به رُندی و اندلسی شاید به این دلیل باشد که وی به این شهرها مسافرت نموده و مدتی نیز در آنجا زندگی کرده است. وی از افرادی چون ابوالقاسم سهیلی، ابن بشکوال، ابوالحسن شقوری حدیث شنیده است. ۵ در سال ۵۷۹ق وفات یافته و تنها اثر منسوب به وی الفاخر شرح جمل عبدالقادر می باشد. ۶ الجمل در موضوع علم نحو اثر عبدالقادر بن عبدالرحمان جرجانی ( م ۴۷۴ق ) کتابی مختصر است که به آن جرجانیه نیز می گویند و شروح بسیار دیگری غیر از الفاخر نیز دارد۷ و احتمالاً با شرح جمل زجاجی که به او نسبت داده اند یکی باشد. ۸
پی نوشت ها
[۱] ـ معجم البلدان ۵ / ۲۳۹. ۲ ـ الانساب ۱ / ۱۲۰. ۳ ـ هدیة العارفین ۱ / ۷۸۴. ۴ ـ معجم البلدان ۵ / ۲۳۹. ۵ ـ معجم المؤلفین ۷ / ۲۹۵. ۶ ـ ایضاح المکنون ۲ / ۱۵۳. ۷ ـ کشف الظنون ۱ / ۶۰۳. ۸ ـ معجم المؤلفین ۷ / ۲۹۵.
دیگر منابع: تاریخ الاسلام ۴۴ / ۳۱۱.
