عبدالمحسن بن محمد شامی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عبدالمحسن بن محمد شامی (
۳۳۹ -
۴۱۹ هـ.ق) معروف به ابن غلبون، فردی شاعر، فاضل و ادیب بود.
او معاصر ابوالعلاء معری و دیگر دانشمندان بود.
وی در انواع نظم تبحر داشته است.
به نظر میرسد او شیعه بوده و اشعاری در مدح اهل بیت (علیهمالسلام) دارد.
دیوان شعر اثر وی میباشد.
او در سال ۴۱۹ (هجری قمری) در شهر صور درگذشت.
ابومحمد عبدالمحسن بن محمد بن احمد شامی صوری معروف به
ابن غلبون در سال ۳۳۹ (هجری قمری) در شهر صور متولد شد.
وی به ندرت از شهر صور خارج شد و تنها در اوایل جوانی به فلسطین
و چندین مرتبه به دمشق
سفر کرد و در عسقلان از نواحی فلسطین، حدیث شنید، ولی روایت نکرد.
او فردی شاعر،
فاضل و ادیب
بود.
اشعار او دارای الفاظی بدیع،
روان و معانی زیبا
و از چینشی جالب برخوردار بود.
در انواع نظم تبحر داشت
و اشعاری درباره اهل بیت (علیهمالسلام) سروده است.
وی فردی فقیر بود.
ابن غلبون معاصر ابوالعلاء معری،
ابن وکیع تنیسی مصری
و احمد بن سلیمان نحوی
بود و با آنها ملاقات نموده و مراسلات و مراوداتی داشته است.
شامی از اشعار او بر میآید شیعه بوده است.
اثر
ابومحمد دیوان شعر میباشد.
صوری شاگردانی داشت که افرادی مانند ابوعبداللّه محمد بن علی صوری،
ابوالسرایا میسر بن ابراهیم صوری،
ابوالخیر سلامه بن حسین نقار
و ابوالفتح احمد بن علی حلبی از راویان شعر او میباشند.
عبدالمحسن در نهم شوال
سال ۴۱۹ (هجری قمری)
در شهر صور درگذشت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «عبدالمحسن بن محمد شامی»، ج۳، ص۲۱۳-۲۱۴.