عبدالملک بن ابراهیم مقدسی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عبدالملک بن ابراهیم مقدسی (حدود
۴۱۰ ـ
۴۸۹ هـ.ق) اهل همدان بود ولی تا پایان عمر در بغداد ساکن ماند.
او فقیه، محدث و ادیب بود و در علوم شرع و حساب مهارت داشت.
وی در علم قرائت، نحو و لغت نیز تخصص داشت.
در تقسیم ارث، فرد مورد اعتماد مردم بود و برای این علم شهرت داشت.
او شیعه‌مذهب بود و برخی او را به اعتزال نسبت داده‌اند.
او کتاب‌هایی مانند
الفرائض و
فرخ التوسط نگاشته است.
وی در نوزدهم رمضان سال ۴۸۹ (هجری قمری) در بغداد درگذشت.
ابوالفضل عبدالملک بن ابراهیم بن احمد مقدسی فرضی همدانی در حدود سال ۴۱۰ (هجری قمری) متولد شد.
او اهل همدان بود،
ولی تا پایان عمر در بغداد ساکن بود.
فقیه،
محدث، و ادیب بود.
علوم شرعیه و علم فرائض (تقسیم ارث)
و حساب را به خوبی می‌دانست
و از پیشوایان این علم به شمار می‌رفت
و مردم برای تقسیم ارثیه به او مراجعه می‌کردند و مورد اعتماد آن‌ها بود.
او در علم قرائت،
نحو و لغت
نیز دستی داشت.
وی فردی عفیف، زاهد
و پارسا بود
و هنگامی که سمت ریاست قضات به او داده شد، کهولت سن و ناتوانی را بهانه کرد و از آن امتناع ورزید.
همدانی فقه را نزد قاضی ابوالحسن ماوردی آموخت
و در شوشتر،
همدان، آمل و بصره از افرادی مانند ابونصر عبدالواحد عجلی،
ابومحمد عبدالرحمن رویانی
و ابوعلی حسن بن علی شاموخی
حدیث شنید.
ابوالفضل بسیار کم روایت کرد
و راویانی مانند عبدالوهاب انماطی،
ابوالقاسم ابن سمرقندی
و ابومنصور بن رزاز از او روایت کرده‌اند.
فرضی شافعی مذهب بود،
برخی نیز نسبت اعتزال به او داده‌اند.
مقدسی تألیفاتی دارد که کتاب‌های
الفرائض و
فرخ التوسط فی الفرائض از آثار او می‌باشد.
عبدالملک در نوزدهم رمضان سال ۴۸۹ (هجری قمری)
در بغداد درگذشت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «عبدالملک بن ابراهیم مقدسی»، ج۳، ص۲۱۷.
