عبدالملک بن غصن خشنی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عبدالملک بن غصن خشنی (م
۴۵۴ هـ.ق) فقیه، شاعر و ادیب در قرن پنجم هجری بود.
او در نظم و نثر توانا بود.
وی مدتی در حبس رفت و با شفاعت ابن هود آزاد شد و سپس به وزارت رسید.
در حبس کتاب‌هایی مثل کتاب
السجن و المسجون و الحزن و المحزون نوشت.
وی در سال ۴۵۴ (هجری قمری) در غرناطه درگذشت.
ابومروان عبدالملک بن غَصن خشنی اندلسی حجاری از وادی حجاره اندلس برخاست.
وی را فقیه، ادیب، شاعر
و توانا در نظم و نثر دانسته‌اند.
مأمون بن ذی‌النون حاکم طلیطله برای مدتی او را به حبس انداخت.
سرانجام ابن هود نزد مأمون از وی شفاعت کرد و از زندان آزاد نمود. او پس از آزادی به خدمت ابن هود درآمد و به وزارت رسید.
آن گاه رهسپار بلنسیه و قرطبه شد.
عبدالملک نزد ابوولید یونس بن عبداللّه قاضی شاگردی کرد.
ابومروان هنگامی که در حبس به سر می‌برد کتاب
السجن و المسجون و الحزن و المحزون را نوشت
و هزار بیت از اشعارش را به این کتاب افزود.
السر المکنون فی عیون الاخبار و تسلیة المحزون دیگر اثر او می‌باشد.
خشنی در سال ۴۵۴ (هجری قمری) در غرناطه درگذشت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «عبدالملک بن غصن خشنی»، ج۳، ص۲۱۶-۲۱۷.
