عبدالملک بن محمد خرکوشی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عبدالملک بن محمد خرکوشی (م
۴۰۶ هـ.ق) عالم و فقیه شافعی، در نیشابور بود.
او برای کسب دانش به شهرهای مختلفی از جمله مکه، مصر، شام و بغداد سفر کرد.
وی به عنوان محدث و خوش‌نام در کارهای خیر شهرت داشت و از درآمد خود امرار معاش می‌کرد.
او پس از بازگشت به نیشابور، بیمارستان، مدرسه و کتابخانه‌ای تأسیس کرد.
آثارش شامل کتاب‌های مختلفی در علوم شریعت و سیره عبادی است.
وی در سال ۴۰۶ یا
۴۰۷ (هجری قمری) در نیشابور درگذشت.
ابوسعد عبدالملک بن محمد بن ابراهیم خرگوشی نیشابوری اهل نیشابور بود.
او برای کسب علوم بیش‌تر به شهرهای گوناگون از جمله مکه، مصر،
شام
و بغداد،
سفر کرد و بسیاری از بزرگان را ملاقات نمود.
وی فردی محدث، عالم، فقیه، فاضل
و مفسر بود.
او فردی مورد اعتماد، پارسا و زاهد
بود
و در انجام کارهای خیر شهرت داشت.
وی از دست‌مایه خود امرار معاش می‌کرد.
ابوسعد مجلس املایی در نیشابور به مدت دو سال برپا کرده بود.
پس از سفر به مکه به نیشابور مراجعت کرد
و در آن‌جا بیمارستان،
مدرسه و کتابخانه‌ای احداث نمود.
خرکوشی کودکی فقه شافعی را نزد ابوالحسن ماسرجسی آموخت.
او از افرادی مانند یحیی بن منصور قاضی،
حامد بن محمد هروی،
محمد بن حسن سراج،
اسماعیل بن نجید سلمی،
بشر بن احمد اسفرایینی
و دیگران بهره برد.
نیشابوری شاگردانی داشت که روایت‌گرانی هم‌چون حاکم نیشابوری،
ابومحمد خلال،
ابوالقاسم ازهری،
عبدالعزیز ازجی
و ابوالقاسم تنوخی
از جمله شاگردان او به شمار می‌روند.
عبدالملک دارای مذهب شافعی
و در عقیده پیرو اشاعره بود.
ابوسعد در علوم شریعت، دلایل نبوت و سیره عباد و زهاد کتاب‌هایی تصنیف نمود
که عبارت‌اند از:
• دلائل النبوة؛
• التفسیر؛
• الزهد؛
• البشارة و النظاره؛
• تهذیب الاسرار فی طبقات الاخیار؛
• سیرالعباد و الزهاد؛
• شرف المصطفی؛
• شرف النبوه؛
• شعائر الصالحین؛
• لوامع.
خرکوشی در جمادی الاولی
جمادى سال ۴۰۶
یا ۴۰۷ (هجری قمری)
در نیشابور درگذشت و در آن‌جا دفن شد.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «عبدالملک بن محمد خرکوشی»، ج۳، ص۲۱۶.
