عبدالوهاب بن احمد قرطبی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عبدالوهاب بن احمد قرطبی (م
۴۳۸ هـ.ق) عالم، شاعر و خطاط اندلسی، از خاندان ابن‌حزم، در قرطبه بود.
در علوم، شعر و بلاغت پیش‌گام بود و خط خوش داشت.
با دربار مستظهر ارتباط داشت و در مباحثه با علمای دیگر، مهارت نشان داد.
پس از مرگ مستظهر، زندانی شد و پس از آزادی، در شهرهای مرزی در زمره کاتبان دربار درآمد.
او شاعر غنایی ممتاز و نویسنده‌ای پرکار بود، هرچند بیش‌تر آثارش باقی نمانده است.
وی در سال ۴۳۸ (هجری قمری) در طلیطله وفات یافت.
ابومغیره عبدالوهاب بن احمد بن عبدالرحمان قرطبی از خاندان علم و ادب ابن‌حزم در اندلس
و اهل قرطبه بود
و در آن شهر زندگی می‌کرد.
در علوم آداب، شعر و بلاغت از پیشگامان
و در کتابت خوش‌خط بود.
او نثر زیبا و بیانی روان داشت.
وی از افرادی مانند ابوالقاسم وهرانی استفاده کرد.
وزیر دربار مستظهر بود
و از آن‌چه بهره داشت به مستظهر خدمت کرد.
مستظهر او و علی بن احمد و ابن‌شهید اندلسی را به خود نزدیک ساخته و با آنان مباحثه و مناقشه می‌کرد.
وی با کشته شدن مستظهر به زندان مستکفی افتاد
و بعد از رهایی به شهرهای مرزی رفت و در زمره کاتبان دربار درآمد.
او به برکت خط خوشش به اموال بسیاری دست یافت.
او شاعر بود و در سرودن شعر استعداد سرشاری داشت؛ این، از اشعار زیبایش که در آثار حمیدی،
ابن خاقان
و ضبی
آمده هویداست.
در شعر غنایی پیشتاز شاعران اندلس بود.
از این شاعر مجموعه اشعاری باقی مانده است.
او با ابن‌شهید اندلسی و پسر عمویش ابن‌خرم بسیار صمیمی بود؛ اگرچه با آنان به مناظره و مشاجره می‌پرداخت، او بارها در این مناظره‌ها بر پسرعمویش چیره گشت.
با ابن‌ربیب نیز مکاتبه داشت و در جواب نامه او که مردم اندلس را مذمت کرده بود، به خوبی از ملیت خویش دفاع کرد.
آثار بسیاری تألیف کرد
که هیچ‌یک برجای نیست و فقط ابن‌بسام قطعاتی از نامه‌های او را به برخی بزرگان آورده‌است.
عبدالوهاب سرانجام در سال ۴۳۸ (هجری قمری) در طلیطله درگذشت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «عبدالوهاب بن احمد قرطبی»، ج۳، ص۲۲۲.
