• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عبدالوهاب بن علی ثعلبی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: عبدالوهاب بن علی ثعلبی


عبدالوهاب بن علی ثعلبی (۳۶۲ ـ ۴۲۲ هـ.ق) معروف به ابن‌طوق در بغداد به دنیا آمد.
او در فقه، اصول و کلام نزد قاضی ابوبکر باقلانی آموزش دید.
وی سفرهای علمی به دمشق و میافارقین داشت و حدیث از بزرگان برداشت.
فردی ادیب، شاعر، فقیه، محدث و صاحب نظرات زیبا بود.
او در بغداد، عراق و مصر قضاوت کرد و صاحب آثار متعددی در فقه و اصول است.
آثار مهم او شامل الادلة، المعونه، الجوهرة و دیگر کتاب‌ها است.
وی در آخر عمر، به مصر مهاجرت کرد و ثروتمند شد. او در شعبان ۴۲۱ یا ۴۲۲ (هجری قمری) در مصر درگذشت و در قرافه دفن شد.


ابومحمد عبدالوهاب بن علی بن نصر ثعلبی بغدادی ملقب به ابن‌طوق در هفتم شوال سال ۳۶۲ (هجری قمری)
[۱] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۸.    
[۲] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
[۳] ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۹.    
در بغداد متولد شد.
[۴] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۲۲.    
[۵] ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۳۲.    
[۶] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۱۴.    
[۷] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۲۶.    
[۸] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۸۴.    
فقه، اصول و کلام را نزد قاضی ابوبکر باقلانی آموخت.
[۹] قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۱.    
هم‌چنین فقه را نزد اصحاب ابهری مانند ابوالحسن ابن‌قصار و ابوالقاسم ابن‌الجلاب فرا گرفت.
[۱۰] قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۱.    
[۱۱] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۱۲.    
[۱۲] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۸.    
[۱۳] ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۶.    
او به شهرهای دمشق و میافارقین سفر کرد.
[۱۴] ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۳۷، ص۳۴۱.    
او از افرادی مانند ابوعبداللّه بن عسکری،
[۱۵] ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۶.    
عمر بن محمد بن سَبَنک
[۱۶] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۱۲.    
[۱۷] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۳۰.    
و ابوحفص بن شاهین
[۱۸] ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۶.    
حدیث شنید.
[۱۹] خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۲۹۲.    
[۲۰] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۵.    
[۲۱] ابن عساکر، علی بن حسن، تبیین کذب المفتری، ج۱، ص۲۵۰.    
[۲۲] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۱۹.    
[۲۳] قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۰.    
[۲۴] ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۳۷، ص۳۳۷.    
ابن‌طوق فردی ادیب، شاعر،
[۲۵] شیرازی شافعی، ابراهیم بن علی، طبقات الفقهاء، ج۱، ص۱۶۸.    
فقیه
[۲۶] یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۳۳.    
[۲۷] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۱۳.    
[۲۸] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۶.    
[۲۹] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۲۶.    
[۳۰] ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۱۵، ص۲۸۴.    
[۳۱] ابن عساکر، علی بن حسن، تبیین کذب المفتری، ج۱، ص۲۵۰.    
[۳۲] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۱۹.    
[۳۳] قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۱.    
[۳۴] ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۳۷، ص۳۴۱.    
و محدث و دارای نظراتی خوب و عباراتی زیبا بود.
[۳۵] خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۲۹۲.    
[۳۶] ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۶.    
ابن‌بسام بسیار او را ستوده است.
[۳۷] شنترینی، علی بن بسام، الذخیره فی محاسن اهل الجزیره، ج۷، ص۴۰۱.    
[۳۸] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۱۳.    
[۳۹] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۱۹.    
[۴۰] ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۷.    
ابواسحاق شیرازی وی را ملاقات کرده و از او مطالبی شنیده است.
[۴۱] شیرازی شافعی، ابراهیم بن علی، طبقات الفقهاء، ج۱، ص۱۶۸.    
[۴۲] یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۳۳.    
[۴۳] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۱۳.    
[۴۴] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۳۱.    
[۴۵] ابن عساکر، علی بن حسن، تبیین کذب المفتری، ج۱، ص۲۵۰.    
[۴۶] قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۱.    
افرادی هم‌چون ابن‌عمروس، ابوالفضل مسلم دمشقی و ابوالعباس ابن‌قشیر دمشقی نزد او فقه آموختند.
[۴۷] قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۲.    
خطیب بغدادی گوید نزد او حدیث شنیده و او را فردی مورد اعتماد
[۴۸] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۳۰.    
و دارای مذهب مالکی
[۴۹] ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۳۲.    
[۵۰] یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۳۳.    
[۵۱] ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره، ج۴، ص۲۷۶.    
[۵۲] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۱۲.    
[۵۳] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۵.    
[۵۴] ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۱۹.    
[۵۵] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۲۶.    
[۵۶] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
[۵۷] ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۱۵، ص۲۸۳.    
[۵۸] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۳۰.    
[۵۹] ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۵، ص۲۲۱.    
[۶۰] ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۹، ص۴۲۲.    
[۶۱] خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۲۹۲.    
[۶۲] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۸۴.    
می‌داند.
[۶۳] خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۲۹۲.    
[۶۴] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۵.    
[۶۵] ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۱۹.    
[۶۶] ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۱۵، ص۲۸۴.    
[۶۷] ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۵، ص۲۲۱.    
[۶۸] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۱۹.    
[۶۹] ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۳۷، ص۳۴۰.    
او هم‌چنین قضاوت برخی شهرهای عراق،
[۷۰] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۲۲.    
ناحیه جبال و مصر را بر عهده داشت.
[۷۱] ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۷.    
[۷۲] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۸۴.    

ثعلبی کتاب‌هایی در زمینه فقه، اصول،
[۷۳] ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۳۲.    
مذهب مالک و مسائل اختلافی تألیف نمود
[۷۴] ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۷.    
که عبارت‌اند از:
• الادلة فی مسائل الخلاف؛
[۷۵] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۲۷.    
[۷۶] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۸.    
[۷۷] ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۲۰.    
[۷۸] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
[۷۹] قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۲.    
[۸۰] ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۷.    
• المعونه؛
[۸۱] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۱۹.    
[۸۲] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۶.    
[۸۳] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۲۷.    
[۸۴] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
[۸۵] قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۲.    
[۸۶] ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۷.    
• الجوهرة فی مذاهب العشره؛
[۸۷] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
• الرحبه؛
[۸۸] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۸۳۵.    
[۸۹] ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۳۲.    
[۹۰] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۱۳.    
[۹۱] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۶.    
[۹۲] ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۱۹.    
[۹۳] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
[۹۴] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۳۰.    
[۹۵] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۱۹.    
•النصرة لمذهب امام دارالهجره؛
[۹۶] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
[۹۷] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۸.    
[۹۸] ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۲۰.    
[۹۹] قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۲.    
[۱۰۰] ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۷.    
[۱۰۱] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۸۴.    
• التلقین؛
[۱۰۲] ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۳۲.    
[۱۰۳] یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۳۳.    
[۱۰۴] ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره، ج۴، ص۲۷۶.    
[۱۰۵] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۶.    
[۱۰۶] ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۱۹.    
[۱۰۷] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۲۶.    
[۱۰۸] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
[۱۰۹] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۳۰.    
[۱۱۰] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۱۹.    
[۱۱۱] قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۲.    
[۱۱۲] ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۸.    
[۱۱۳] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۸۴.    
• شرح الرساله؛
[۱۱۴] یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۳۳.    
[۱۱۵] ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره، ج۴، ص۲۷۶.    
[۱۱۶] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۶.    
[۱۱۷] ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۱۹.    
[۱۱۸] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۳۰.    
[۱۱۹] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۱۹.    
[۱۲۰] قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۲.    
• شرح المدّونه؛
[۱۲۱] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۸.    
[۱۲۲] ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۲۰.    
[۱۲۳] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۲۷.    
[۱۲۴] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
[۱۲۵] قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۲.    
[۱۲۶] ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۸.    
[۱۲۷] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۸۴.    
• الردّ علی المزنی؛
[۱۲۸] قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۲.    
• الاغادة فی اصول الفقه؛
[۱۲۹] قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۲.    
[۱۳۰] ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۸.    
• عیون المسائل؛
[۱۳۱] قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۲.    
[۱۳۲] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۸.    
[۱۳۳] ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۱۹-۴۲۰.    
[۱۳۴] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۲۷.    
[۱۳۵] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
[۱۳۶] ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۸.    
[۱۳۷] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۸۴.    
• شرح فصول الاحکام؛
[۱۳۸] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۸۴.    
• اختصار عیون المجالس.
[۱۳۹] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۸۴.    
او در آخر عمر از بغداد به مصر رفت
[۱۴۰] خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۲۹۲.    
[۱۴۱] ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۳۲.    
[۱۴۲] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۵.    
[۱۴۳] ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۱۹.    
[۱۴۴] ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۱۵، ص۲۸۴.    
[۱۴۵] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۳۰.    
[۱۴۶] ابن عساکر، علی بن حسن، تبیین کذب المفتری، ج۱، ص۲۵۰.    
[۱۴۷] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۱۹.    
[۱۴۸] قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۰.    
و صاحب ثروت بسیاری شد.
[۱۴۹] شیرازی شافعی، ابراهیم بن علی، طبقات الفقهاء، ج۱، ص۱۶۸.    
[۱۵۰] ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۳۲.    
[۱۵۱] ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۵، ص۲۲۱.    
[۱۵۲] ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۹، ص۴۲۲.    
[۱۵۳] ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۳۷، ص۳۴۱.    

عبدالوهاب سرانجام بر اثر غذایی که خورده بود
[۱۵۴] قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۶.    
[۱۵۵] ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۳۲.    
در شعبان
[۱۵۶] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۱۳.    
[۱۵۷] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۵.    
[۱۵۸] ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۱۹.    
[۱۵۹] ابن عساکر، علی بن حسن، تبیین کذب المفتری، ج۱، ص۲۵۰.    
[۱۶۰] ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۵، ص۲۲۱.    
[۱۶۱] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۲۲.    
[۱۶۲] خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۲۹۲.    
سال ۴۲۱
[۱۶۳] ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۳۷، ص۳۴۱.    
[۱۶۴] ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۱۵، ص۲۸۴.    
یا ۴۲۲ (هجری قمری)
[۱۶۵] ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۱۹.    
[۱۶۶] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
[۱۶۷] ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۱۵، ص۲۸۴.    
[۱۶۸] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۳۱-۴۳۲.    
[۱۶۹] ابن عساکر، علی بن حسن، تبیین کذب المفتری، ج۱، ص۲۵۰.    
[۱۷۰] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۲۲.    
[۱۷۱] قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۶.    
[۱۷۲] ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۳۷، ص۳۴۱.    
[۱۷۳] خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۲۹۲.    
[۱۷۴] شیرازی شافعی، ابراهیم بن علی، طبقات الفقهاء، ج۱، ص۱۶۸.    
[۱۷۵] ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۹.    
در مصر درگذشت
[۱۷۶] خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۲۹۲.    
[۱۷۷] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۲۶.    
[۱۷۸] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
[۱۷۹] ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۱۵، ص۲۸۳.    
[۱۸۰] قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۶.    
[۱۸۱] إحدی ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۳۷، ص۳۳۸.    
[۱۸۲] شیرازی شافعی، ابراهیم بن علی، طبقات الفقهاء، ج۱، ص۱۶۸.    
[۱۸۳] ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۹.    
[۱۸۴] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۸۴.    
و در قرافه دفن شد.
[۱۸۵] ابن ایاس، محمد بن احمد، بدائع الزهور، ج۱، ص۲۱۳.
[۱۸۶] یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۳۳.    
[۱۸۷] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۱۴.    
[۱۸۸] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۲۲.    
(دیگر منابع:
[۱۸۹] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۸۳۵.    
[۱۹۰] ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۳۲.    
[۱۹۱] یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۳۳.    
[۱۹۲] ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره، ج۴، ص۲۷۶.    
[۱۹۳] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۱۲.    
[۱۹۴] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۵.    
[۱۹۵] ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۱۹.    
[۱۹۶] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۲۶.    
[۱۹۷] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
[۱۹۸] ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۱۵، ص۲۸۳.    
[۱۹۹] ذهبی، محمد بن احمد، الاعلام بوفیات الاعلام، ج۱، ص۲۸۴.
[۲۰۰] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۲۹.    
[۲۰۱] ابن عساکر، علی بن حسن، تبیین کذب المفتری، ج۱، ص۲۴۹.    
[۲۰۲] ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۵، ص۲۲۱.    
[۲۰۳] ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۹، ص۴۲۲.    
)


۱. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۸.    
۲. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
۳. ↑ ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۹.    
۴. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۲۲.    
۵. ↑ ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۳۲.    
۶. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۱۴.    
۷. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۲۶.    
۸. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۸۴.    
۹. ↑ قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۱.    
۱۰. ↑ قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۱.    
۱۱. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۱۲.    
۱۲. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۸.    
۱۳. ↑ ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۶.    
۱۴. ↑ ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۳۷، ص۳۴۱.    
۱۵. ↑ ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۶.    
۱۶. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۱۲.    
۱۷. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۳۰.    
۱۸. ↑ ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۶.    
۱۹. ↑ خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۲۹۲.    
۲۰. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۵.    
۲۱. ↑ ابن عساکر، علی بن حسن، تبیین کذب المفتری، ج۱، ص۲۵۰.    
۲۲. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۱۹.    
۲۳. ↑ قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۰.    
۲۴. ↑ ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۳۷، ص۳۳۷.    
۲۵. ↑ شیرازی شافعی، ابراهیم بن علی، طبقات الفقهاء، ج۱، ص۱۶۸.    
۲۶. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۳۳.    
۲۷. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۱۳.    
۲۸. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۶.    
۲۹. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۲۶.    
۳۰. ↑ ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۱۵، ص۲۸۴.    
۳۱. ↑ ابن عساکر، علی بن حسن، تبیین کذب المفتری، ج۱، ص۲۵۰.    
۳۲. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۱۹.    
۳۳. ↑ قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۱.    
۳۴. ↑ ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۳۷، ص۳۴۱.    
۳۵. ↑ خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۲۹۲.    
۳۶. ↑ ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۶.    
۳۷. ↑ شنترینی، علی بن بسام، الذخیره فی محاسن اهل الجزیره، ج۷، ص۴۰۱.    
۳۸. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۱۳.    
۳۹. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۱۹.    
۴۰. ↑ ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۷.    
۴۱. ↑ شیرازی شافعی، ابراهیم بن علی، طبقات الفقهاء، ج۱، ص۱۶۸.    
۴۲. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۳۳.    
۴۳. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۱۳.    
۴۴. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۳۱.    
۴۵. ↑ ابن عساکر، علی بن حسن، تبیین کذب المفتری، ج۱، ص۲۵۰.    
۴۶. ↑ قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۱.    
۴۷. ↑ قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۲.    
۴۸. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۳۰.    
۴۹. ↑ ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۳۲.    
۵۰. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۳۳.    
۵۱. ↑ ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره، ج۴، ص۲۷۶.    
۵۲. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۱۲.    
۵۳. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۵.    
۵۴. ↑ ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۱۹.    
۵۵. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۲۶.    
۵۶. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
۵۷. ↑ ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۱۵، ص۲۸۳.    
۵۸. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۳۰.    
۵۹. ↑ ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۵، ص۲۲۱.    
۶۰. ↑ ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۹، ص۴۲۲.    
۶۱. ↑ خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۲۹۲.    
۶۲. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۸۴.    
۶۳. ↑ خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۲۹۲.    
۶۴. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۵.    
۶۵. ↑ ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۱۹.    
۶۶. ↑ ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۱۵، ص۲۸۴.    
۶۷. ↑ ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۵، ص۲۲۱.    
۶۸. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۱۹.    
۶۹. ↑ ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۳۷، ص۳۴۰.    
۷۰. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۲۲.    
۷۱. ↑ ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۷.    
۷۲. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۸۴.    
۷۳. ↑ ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۳۲.    
۷۴. ↑ ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۷.    
۷۵. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۲۷.    
۷۶. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۸.    
۷۷. ↑ ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۲۰.    
۷۸. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
۷۹. ↑ قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۲.    
۸۰. ↑ ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۷.    
۸۱. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۱۹.    
۸۲. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۶.    
۸۳. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۲۷.    
۸۴. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
۸۵. ↑ قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۲.    
۸۶. ↑ ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۷.    
۸۷. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
۸۸. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۸۳۵.    
۸۹. ↑ ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۳۲.    
۹۰. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۱۳.    
۹۱. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۶.    
۹۲. ↑ ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۱۹.    
۹۳. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
۹۴. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۳۰.    
۹۵. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۱۹.    
۹۶. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
۹۷. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۸.    
۹۸. ↑ ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۲۰.    
۹۹. ↑ قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۲.    
۱۰۰. ↑ ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۷.    
۱۰۱. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۸۴.    
۱۰۲. ↑ ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۳۲.    
۱۰۳. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۳۳.    
۱۰۴. ↑ ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره، ج۴، ص۲۷۶.    
۱۰۵. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۶.    
۱۰۶. ↑ ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۱۹.    
۱۰۷. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۲۶.    
۱۰۸. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
۱۰۹. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۳۰.    
۱۱۰. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۱۹.    
۱۱۱. ↑ قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۲.    
۱۱۲. ↑ ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۸.    
۱۱۳. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۸۴.    
۱۱۴. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۳۳.    
۱۱۵. ↑ ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره، ج۴، ص۲۷۶.    
۱۱۶. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۶.    
۱۱۷. ↑ ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۱۹.    
۱۱۸. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۳۰.    
۱۱۹. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۱۹.    
۱۲۰. ↑ قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۲.    
۱۲۱. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۸.    
۱۲۲. ↑ ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۲۰.    
۱۲۳. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۲۷.    
۱۲۴. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
۱۲۵. ↑ قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۲.    
۱۲۶. ↑ ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۸.    
۱۲۷. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۸۴.    
۱۲۸. ↑ قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۲.    
۱۲۹. ↑ قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۲.    
۱۳۰. ↑ ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۸.    
۱۳۱. ↑ قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۲.    
۱۳۲. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۸.    
۱۳۳. ↑ ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۱۹-۴۲۰.    
۱۳۴. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۲۷.    
۱۳۵. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
۱۳۶. ↑ ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۸.    
۱۳۷. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۸۴.    
۱۳۸. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۸۴.    
۱۳۹. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۸۴.    
۱۴۰. ↑ خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۲۹۲.    
۱۴۱. ↑ ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۳۲.    
۱۴۲. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۵.    
۱۴۳. ↑ ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۱۹.    
۱۴۴. ↑ ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۱۵، ص۲۸۴.    
۱۴۵. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۳۰.    
۱۴۶. ↑ ابن عساکر، علی بن حسن، تبیین کذب المفتری، ج۱، ص۲۵۰.    
۱۴۷. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۱۹.    
۱۴۸. ↑ قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۰.    
۱۴۹. ↑ شیرازی شافعی، ابراهیم بن علی، طبقات الفقهاء، ج۱، ص۱۶۸.    
۱۵۰. ↑ ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۳۲.    
۱۵۱. ↑ ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۵، ص۲۲۱.    
۱۵۲. ↑ ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۹، ص۴۲۲.    
۱۵۳. ↑ ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۳۷، ص۳۴۱.    
۱۵۴. ↑ قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۶.    
۱۵۵. ↑ ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۳۲.    
۱۵۶. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۱۳.    
۱۵۷. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۵.    
۱۵۸. ↑ ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۱۹.    
۱۵۹. ↑ ابن عساکر، علی بن حسن، تبیین کذب المفتری، ج۱، ص۲۵۰.    
۱۶۰. ↑ ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۵، ص۲۲۱.    
۱۶۱. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۲۲.    
۱۶۲. ↑ خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۲۹۲.    
۱۶۳. ↑ ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۳۷، ص۳۴۱.    
۱۶۴. ↑ ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۱۵، ص۲۸۴.    
۱۶۵. ↑ ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۱۹.    
۱۶۶. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
۱۶۷. ↑ ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۱۵، ص۲۸۴.    
۱۶۸. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۳۱-۴۳۲.    
۱۶۹. ↑ ابن عساکر، علی بن حسن، تبیین کذب المفتری، ج۱، ص۲۵۰.    
۱۷۰. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۲۲.    
۱۷۱. ↑ قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۶.    
۱۷۲. ↑ ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۳۷، ص۳۴۱.    
۱۷۳. ↑ خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۲۹۲.    
۱۷۴. ↑ شیرازی شافعی، ابراهیم بن علی، طبقات الفقهاء، ج۱، ص۱۶۸.    
۱۷۵. ↑ ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۹.    
۱۷۶. ↑ خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۲۹۲.    
۱۷۷. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۲۶.    
۱۷۸. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
۱۷۹. ↑ ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۱۵، ص۲۸۳.    
۱۸۰. ↑ قاضی یحصبی، عیاض بن موسی، ترتیب المدارک، ج۷، ص۲۲۶.    
۱۸۱. ↑ إحدی ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۳۷، ص۳۳۸.    
۱۸۲. ↑ شیرازی شافعی، ابراهیم بن علی، طبقات الفقهاء، ج۱، ص۱۶۸.    
۱۸۳. ↑ ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهّب، ج۲، ص۲۹.    
۱۸۴. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۸۴.    
۱۸۵. ↑ ابن ایاس، محمد بن احمد، بدائع الزهور، ج۱، ص۲۱۳.
۱۸۶. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۳۳.    
۱۸۷. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۱۴.    
۱۸۸. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۲۲.    
۱۸۹. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۸۳۵.    
۱۹۰. ↑ ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۳۲.    
۱۹۱. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۳۳.    
۱۹۲. ↑ ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره، ج۴، ص۲۷۶.    
۱۹۳. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۱۲.    
۱۹۴. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۸۵.    
۱۹۵. ↑ ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۱۹.    
۱۹۶. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۲۶.    
۱۹۷. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
۱۹۸. ↑ ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۱۵، ص۲۸۳.    
۱۹۹. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، الاعلام بوفیات الاعلام، ج۱، ص۲۸۴.
۲۰۰. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۲۹.    
۲۰۱. ↑ ابن عساکر، علی بن حسن، تبیین کذب المفتری، ج۱، ص۲۴۹.    
۲۰۲. ↑ ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۵، ص۲۲۱.    
۲۰۳. ↑ ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۹، ص۴۲۲.    


• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «عبدالوهاب بن علی ثعلبی»، ج۳، ص۲۲۱.


رده‌های این صفحه : ادیبان مالکی قرن 5 (قمری) | درگذشتگان سال 422 (قمری) | زادگان سال 362 (قمری) | شاعران مالکی قرن 5 (قمری) | شخصیت‌های مالکی قرن 5 (قمری) | علمای مالکی قرن 5 (قمری) | فقیهان مالکی قرن 5 (قمری) | مؤلفان مالکی قرن 5 (قمری) | محدثان مالکی قرن 5 (قمری)
جعبه ابزار