• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عزیزی بن عبداللّه شیذله

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: عزیزی بن عبدالملک شیذله


عزیزی بن عبدالملک شیذله (م ۴۹۴ هـ.ق) اهل گیلان و از فقیه‌های شافعی و اشعری مسلک بود.
وی قبل از سال ۴۴۰ (هجری قمری) به بغداد رفت و در آن‌جا قضاوت می‌کرد.
رابطه او با اهالی محله باب الازج خوب نبود و دشمنی بین آن‌ها وجود داشت.
او در علم حدیث چندان مهارت نداشت اما در فقه، کلام و موعظه سهیم بود و از وعاظ معروف بغداد به حساب می‌آمد.
تألیفات او شامل کتاب‌های مختلفی است.
وی در سال ۴۹۴ (هجری قمری) در بغداد درگذشت و در گورستان باب أبرز دفن شد.


ابوالمعالی عزیزی بن عبدالملک بن منصور جیلی مشهور به شیذله اهل گیلان
[۱] سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۵، ص۲۳۵.    
[۲] ابن نجار بغدادی، محمد بن محمود، ذیل تاریخ بغداد، ج۲، ص۱۷۶.    
[۳] ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۱۰، ص۳۲۶.    
[۴] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۲۳۲.    
و فقیه شافعی
[۵] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۴۰۸.    
[۶] یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۱۲۰.    
[۷] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۶۳.    
[۸] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۸۱.    
و اشعری مسلک
[۹] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۴۰۸.    
[۱۰] یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۱۲۰.    
[۱۱] سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۵، ص۲۳۵.    
بود.
[۱۲] ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۷، ص۶۹.    
[۱۳] ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۱۶۰.    
[۱۴] ابن نجار بغدادی، محمد بن محمود، ذیل تاریخ بغداد، ج۲، ص۱۷۶.    
[۱۵] ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۱۰، ص۳۲۶.    

گویند وی در علم حدیث چندان مهارت نداشته است،
[۱۶] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۹، ص۱۷۵.    
ولی اطلاعات خوبی در فقه، کلام، موعظه، اشعار عرب و غیره داشته است.
[۱۷] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۴۰۸.    
[۱۸] یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۱۲۰.    
[۱۹] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۸۱.    
[۲۰] سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۵، ص۲۳۵.    
[۲۱] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۶۰.    
[۲۲] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۲۳۲.    



شیذله در گیلان از کسانی چون ابوعثمان صابونی
[۲۳] سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۵، ص۲۳۵.    
[۲۴] ابن نجار بغدادی، محمد بن محمود، ذیل تاریخ بغداد، ج۲، ص۱۷۶.    
[۲۵] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۹، ص۱۷۴.    
و در آمل از ابوحاتم قزوینی
[۲۶] سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۵، ص۲۳۵.    
[۲۷] ابن نجار بغدادی، محمد بن محمود، ذیل تاریخ بغداد، ج۲، ص۱۷۶.    
[۲۸] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۹، ص۱۷۴.    
استماع حدیث کرده است.


ابوالمعالی قبل از سال ۴۴۰ (هجری قمری) موطن اصلی خویش را ترک کرده و به بغداد کوچ کرد و در آن‌جا مسکن گزید
[۲۹] ابن نجار بغدادی، محمد بن محمود، ذیل تاریخ بغداد، ج۲، ص۱۷۶.    
[۳۰] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۴، ص۱۹۱.    
و در محله باب الازج بغداد به قضاوت
[۳۱] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۷۰۳.    
مشغول شد.
[۳۲] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۴۰۸.    
[۳۳] ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۱۶۰.    
[۳۴] یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۱۲۰.    
[۳۵] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۸۱.    
[۳۶] سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۵، ص۲۳۵.    
[۳۷] ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۷، ص۶۹.    
[۳۸] ابن نجار بغدادی، محمد بن محمود، ذیل تاریخ بغداد، ج۲، ص۱۷۷.    
[۳۹] ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۱۰، ص۳۲۶.    
[۴۰] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۴، ص۱۹۱.    

مشهور است وی با اهالی باب أزج رابطه خوبی نداشته و به ایشان اهانت می‌کرد و متقابلاً اهالی نیز وی را محترم نداشته و با او دشمن بودند.
[۴۱] ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۱۰، ص۳۲۶.    
[۴۲] ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۱۶۰.    

او از وعاظ معروف بغداد به شمار می‌آمد
[۴۳] یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۱۲۰.    
[۴۴] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۶۳.    
[۴۵] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۹، ص۱۷۵.    
و زبانی فصیح و عباراتی نمکین داشت
[۴۶] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۵۹.    
[۴۷] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۴۰۸.    
[۴۸] یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۱۲۰.    
[۴۹] ابن نجار بغدادی، محمد بن محمود، ذیل تاریخ بغداد، ج۲، ص۱۷۶.    
و وعظ و خطابه را به شاگردان خود تعلیم می‌داد و تصانیفی نیز در این‌باره دارد.
[۵۰] سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۵، ص۲۳۵.    
[۵۱] یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۱۲۰.    
[۵۲] ابن نجار بغدادی، محمد بن محمود، ذیل تاریخ بغداد، ج۲، ص۱۷۶.    
[۵۳] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۹، ص۱۷۴.    
[۵۴] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۴، ص۱۹۱.    



اشخاصی چون فخرالنساء شهده
[۵۵] سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۵، ص۲۳۵.    
[۵۶] ابن نجار بغدادی، محمد بن محمود، ذیل تاریخ بغداد، ج۲، ص۱۷۷.    
[۵۷] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۹، ص۱۷۴.    
[۵۸] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۴، ص۱۹۱.    
و ابوعلی بن سکره
[۵۹] سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۵، ص۲۳۵.    
[۶۰] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۹، ص۱۷۵.    
[۶۱] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۴، ص۱۹۱.    
از جیلی روایت کرده و مطالبی نقل کرده‌اند.


عزیزی دارای آثار و تألیفات خوبی است
[۶۲] ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۱۰، ص۳۲۶.    
که از آن جمله است:
• کتاب مصارع العشاق؛
[۶۳] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۴، ص۱۹۱.    
[۶۴] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۷۰۳.    
[۶۵] یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۱۲۰.    
[۶۶] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۶۳.    
[۶۷] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۸۲.    

• دیوان الانس؛
[۶۸] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۶۳.    
[۶۹] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۸۱.    
[۷۰] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۲۳۲.    

• البرهان فی مشکلات القرآن؛
[۷۱] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۶۳.    
[۷۲] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۸۲.    
[۷۳] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۲۳۲.    

• لوامع انوار القلوب؛
[۷۴] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۲۳۲.    
[۷۵] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۶۳.    
[۷۶] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۸۲.    



شیذله سرانجام در سال ۴۹۴ (هجری قمری)
[۷۷] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۷۰۳.    
[۷۸] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۶۳.    
[۷۹] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۹، ص۱۷۵.    
در بغداد درگذشت
[۸۰] سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۵، ص۲۳۵.    
و در گورستان باب أبرز کنار قبر ابواسحاق شیرازی دفن شد.
[۸۱] ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۷، ص۶۹.    
[۸۲] یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۱۲۰.    
[۸۳] ابن نجار بغدادی، محمد بن محمود، ذیل تاریخ بغداد، ج۲، ص۱۷۸.    
[۸۴] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۶۰.    

(دیگر منابع:
[۸۵] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۴۰۸.    
[۸۶] اسنوی، عبدالرحیم، طبقات الشافعیه، ج۲، ص۲۰.
[۸۷] ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۱۶۰.    
[۸۸] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۷۰۳.    
[۸۹] یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۱۲۰.    
[۹۰] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۶۳.    
[۹۱] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۸۱.    
)


۱. ↑ سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۵، ص۲۳۵.    
۲. ↑ ابن نجار بغدادی، محمد بن محمود، ذیل تاریخ بغداد، ج۲، ص۱۷۶.    
۳. ↑ ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۱۰، ص۳۲۶.    
۴. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۲۳۲.    
۵. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۴۰۸.    
۶. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۱۲۰.    
۷. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۶۳.    
۸. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۸۱.    
۹. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۴۰۸.    
۱۰. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۱۲۰.    
۱۱. ↑ سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۵، ص۲۳۵.    
۱۲. ↑ ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۷، ص۶۹.    
۱۳. ↑ ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۱۶۰.    
۱۴. ↑ ابن نجار بغدادی، محمد بن محمود، ذیل تاریخ بغداد، ج۲، ص۱۷۶.    
۱۵. ↑ ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۱۰، ص۳۲۶.    
۱۶. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۹، ص۱۷۵.    
۱۷. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۴۰۸.    
۱۸. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۱۲۰.    
۱۹. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۸۱.    
۲۰. ↑ سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۵، ص۲۳۵.    
۲۱. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۶۰.    
۲۲. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۲۳۲.    
۲۳. ↑ سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۵، ص۲۳۵.    
۲۴. ↑ ابن نجار بغدادی، محمد بن محمود، ذیل تاریخ بغداد، ج۲، ص۱۷۶.    
۲۵. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۹، ص۱۷۴.    
۲۶. ↑ سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۵، ص۲۳۵.    
۲۷. ↑ ابن نجار بغدادی، محمد بن محمود، ذیل تاریخ بغداد، ج۲، ص۱۷۶.    
۲۸. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۹، ص۱۷۴.    
۲۹. ↑ ابن نجار بغدادی، محمد بن محمود، ذیل تاریخ بغداد، ج۲، ص۱۷۶.    
۳۰. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۴، ص۱۹۱.    
۳۱. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۷۰۳.    
۳۲. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۴۰۸.    
۳۳. ↑ ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۱۶۰.    
۳۴. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۱۲۰.    
۳۵. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۸۱.    
۳۶. ↑ سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۵، ص۲۳۵.    
۳۷. ↑ ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۷، ص۶۹.    
۳۸. ↑ ابن نجار بغدادی، محمد بن محمود، ذیل تاریخ بغداد، ج۲، ص۱۷۷.    
۳۹. ↑ ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۱۰، ص۳۲۶.    
۴۰. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۴، ص۱۹۱.    
۴۱. ↑ ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۱۰، ص۳۲۶.    
۴۲. ↑ ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۱۶۰.    
۴۳. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۱۲۰.    
۴۴. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۶۳.    
۴۵. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۹، ص۱۷۵.    
۴۶. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۵۹.    
۴۷. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۴۰۸.    
۴۸. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۱۲۰.    
۴۹. ↑ ابن نجار بغدادی، محمد بن محمود، ذیل تاریخ بغداد، ج۲، ص۱۷۶.    
۵۰. ↑ سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۵، ص۲۳۵.    
۵۱. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۱۲۰.    
۵۲. ↑ ابن نجار بغدادی، محمد بن محمود، ذیل تاریخ بغداد، ج۲، ص۱۷۶.    
۵۳. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۹، ص۱۷۴.    
۵۴. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۴، ص۱۹۱.    
۵۵. ↑ سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۵، ص۲۳۵.    
۵۶. ↑ ابن نجار بغدادی، محمد بن محمود، ذیل تاریخ بغداد، ج۲، ص۱۷۷.    
۵۷. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۹، ص۱۷۴.    
۵۸. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۴، ص۱۹۱.    
۵۹. ↑ سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۵، ص۲۳۵.    
۶۰. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۹، ص۱۷۵.    
۶۱. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۴، ص۱۹۱.    
۶۲. ↑ ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۱۰، ص۳۲۶.    
۶۳. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۴، ص۱۹۱.    
۶۴. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۷۰۳.    
۶۵. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۱۲۰.    
۶۶. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۶۳.    
۶۷. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۸۲.    
۶۸. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۶۳.    
۶۹. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۸۱.    
۷۰. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۲۳۲.    
۷۱. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۶۳.    
۷۲. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۸۲.    
۷۳. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۲۳۲.    
۷۴. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۲۳۲.    
۷۵. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۶۳.    
۷۶. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۸۲.    
۷۷. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۷۰۳.    
۷۸. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۶۳.    
۷۹. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۹، ص۱۷۵.    
۸۰. ↑ سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۵، ص۲۳۵.    
۸۱. ↑ ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۷، ص۶۹.    
۸۲. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۱۲۰.    
۸۳. ↑ ابن نجار بغدادی، محمد بن محمود، ذیل تاریخ بغداد، ج۲، ص۱۷۸.    
۸۴. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۶۰.    
۸۵. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۴۰۸.    
۸۶. ↑ اسنوی، عبدالرحیم، طبقات الشافعیه، ج۲، ص۲۰.
۸۷. ↑ ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۱۶۰.    
۸۸. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۷۰۳.    
۸۹. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۱۲۰.    
۹۰. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۶۳.    
۹۱. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۸۱.    


• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «عزیزی بن عبدالملک شیذله»، ج۳، ص۲۳۱.


رده‌های این صفحه : درگذشتگان سال 494 (قمری) | شخصیت‌های اشعری قرن 5 (قمری) | شخصیت‌های شافعی قرن 5 (قمری) | علمای اشعری قرن 5 (قمری) | علمای شافعی قرن 5 (قمری) | مؤلفان اشعری قرن 5 (قمری) | مؤلفان شافعی قرن 5 (قمری)
جعبه ابزار