• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عطاء بن یعقوب عمید

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





عطاء بن یعقوب عمید۴۹۱ هـ.ق) از فضلا و دانشمندان بزرگ غزنه بود.
دیوان اشعارش در خراسان و مصر مورد توجه قرار گرفت.
دیوان اشعار وی به زبان‌های فارسی و عربی است و کتابی در تصوف به نام منهاج الدین دارد.
ابوعلاء حدود هشت سال در لاهور به اسیری به سر برد.
او در سال ۴۹۱ (هجری قمری) و به نقلی ۴۷۱ (هجری قمری) از دنیا رفت.



ابوعلاء عطاء بن یعقوب بن ناکل عمید کاتب رازی غزنوی اهل غزنه و از فضلا و دانشمندان بزرگ آن‌جا به شمار می‌رفت.
چنان که در خراسان، عراق و دیگر بلاد اسلامی آن زمان، چنین دانشمندانی به ندرت دیده می‌شدند؛ لذا کلام و سخن او در غزنه، نقل مجالس عراق بود.
او نزد علمای غزنه صاحب عظمت و شوکت بسیار بود.
ابوعلاء حدود هشت سال در لاهور به اسیری به سر برد و زمانی که سلطان ابراهیم بن مسعود آن‌جا را فتح کرد، او نیز از زندان آزاد گشت.



باخرزی عطاء بن یعقوب را از شعرای درباری دانسته و اشعاری را که در جواب قصیده ابوسهل جنیدی سروده، آورده است.
وی به زبان فارسی و عربی شعر می‌سرود.



عطاء دیوان اشعاری به فارسی و عربی دارد و کتابی در تصوف به نام منهاج الدین را نوشت.



کاتب رازی در سال ۴۹۱ (هجری قمری) و به نقلی ۴۷۱ (هجری قمری) از دنیا رفت.
(دیگر منابع:
[۲۴] دهخدا، علی اکبر، لغت نامه دهخدا، ج۱۰، ص۱۴۰۶۰.
)



۱. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۲۳۵.    
۲. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۴، ص۱۶۲۳.    
۳. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۴، ص۱۶۲۳.    
۴. مرکز دایره المعارف الاسلامیه، دایره المعارف الاسلامیه، ج۲، ص۵۲۹.    
۵. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۲۳۵.    
۶. حسنی، عبدالحی، نزهة الخواطر و بهجة المسامع و النواظر، ج۱، ص۶۸.    
۷. باخرزی، علی بن حسن، دمیه القصر، ج۲، ص۹۴۱.    
۸. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۲۳۵.    
۹. مرکز دایره المعارف الاسلامیه، دایره المعارف الاسلامیه، ج۲، ص۵۲۹.    
۱۰. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۹، ص۳۹.    
۱۱. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۴، ص۱۶۲۳.    
۱۲. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۲۳۵.    
۱۳. حسنی، عبدالحی، نزهة الخواطر و بهجة المسامع و النواظر، ج۱، ص۶۸.    
۱۴. بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۶۴.    
۱۵. مرکز دایره المعارف الاسلامیه، دایره المعارف الاسلامیه، ج۲، ص۵۲۹.    
۱۶. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۲۳۵.    
۱۷. حسنی، عبدالحی، نزهة الخواطر و بهجة المسامع و النواظر، ج۱، ص۶۹.    
۱۸. حسنی، عبدالحی، نزهة الخواطر و بهجة المسامع و النواظر، ج۱، ص۶۹.    
۱۹. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۹، ص۳۹.    
۲۰. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۲۳۵.    
۲۱. مرکز دایره المعارف الاسلامیه، دایره المعارف الاسلامیه، ج۲، ص۵۲۹.    
۲۲. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۴، ص۲۳۵.    
۲۳. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۹، ص۳۹.    
۲۴. دهخدا، علی اکبر، لغت نامه دهخدا، ج۱۰، ص۱۴۰۶۰.



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «عطاء بن یعقوب عمید»، ج۳، ص۲۳۱.






جعبه ابزار