علی بن حسین بغدادی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
علی بن حسین بغدادی (م
۴۲۰ هـ.ق) فیلسوف، پزشک و شاعر دربار آل بویه بود.
او اهل ری و مدتی ساکن گرگان بود و در نیشابور علم آموخت.
وی در دیوان عضدالدوله دیلمی کاتب بود.
او آثار مهمی از جمله
الکلم الروحانیه،
مفتاح الطب و
دیوان شعر را تألیف کرد.
وی در سال ۴۲۰ (هجری قمری) در گرگان درگذشت.
ابوالفرج علی بن حسین بن هندو بغدادی مشهور به
ابن هندو اهل ری و مدتی ساکن گرگان بود.
او فردی فیلسوف،
پزشک،
ادیب،
کاتب
و نیز از شعرای دربار آل بویه بود.
در زمان ابوغالب ابن خلف، وزیر فخرالملک وارد بغداد شد و او را مدح و ستایش کرد.
او که لباس مخصوص کتّاب را به تن می‌کرد،
مدتی نیز در دیوان عضدالدوله دیلمی کاتب بود.
بغدادی کتاب الاوائل را در نیشابور نزد ابوالحسن عامری
و علم پزشکی را نزد ابوالخیر حسن بن سوار فرا گرفت.
او از شاگردان برجسته ابوالخیر بود.
از
ابوالفرج کتاب‌های زیر می‌باشد:
• الکلم الروحانیه من الحکم الیونانیه؛
• الوساطة بین الزناة و اللاطة؛
• مفتاح الطب؛
• المقالة المشوقة فی المدخل الی علم الفلسفه
یا الی علم الفلک؛
• دیوان شعر.
علی در سال ۴۲۰ (هجری قمری) در گرگان درگذشت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «علی بن حسین بغدادی»، ج۳، ص۲۳۷.
