علی بن حسین حسینی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
علی بن حسین حسینی (م
۴۲۱ هـ.ق) از سادات حسینی نیشابور، عالم، ادیب و شاعر بود.
نسب پدری او به محمد دیباج می‌رسید و مادرش افطسیه بود.
وی از دانشمندان دربار سلطان محمود غزنوی بود.
او دارای
دیوان شعر نیز بود.
وی در سال ۴۲۱ (هجری قمری) درگذشت.
ابوالبرکات علی بن حسین بن علی بن جعفر بن محمد جور حسینی نیشابوری جزو سادات حسینی است که در نیشابور سکونت داشت.
مادرش افطسیه بود
و از طرف پدر، سلسله نسب او به محمد دیباج منتهی می‌شد.
وی عالم، ادیب، فاضل و شاعر بود.
او از دانشمندان و فضلای دربار سلطان محمود غزنوی بوده است.
ابونصر عتبی نام او را در کتاب یمینی آورده است.
ابوالبرکات دارای
دیوان شعر بود.
علی در سال ۴۲۱ (هجری قمری) از دنیا رفت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «علی بن حسین حسینی»، ج۳، ص۲۴۱.
