علی رحبی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
علی بن محمد رحبی (م
۴۹۹ ه.ق) فقیه حنفی و نویسنده بود.
او نزد قاضی القضات دامغانی فقه و نزد ابوعلی محمد بن احمد بن ولید کلام آموخت.
معاصر القائم عباسی بود و به ابوجعفر سمنانی شباهت داشت.
در فقه، تاریخ و شروط کتاب نوشت.
در سال ۴۹۹ (هجری قمری) یا (
۴۹۳ ه.ق) در ۶۶ سالگی درگذشت.
ابوالقاسم علی بن محمد بن احمد رُحبی سمنانی ملقب به
ابن سمنانی وی در رحبه مالک بن طوق (مکانی بین
رقه و
بغداد) چشم به جهان گشود.
وی با
القائم عباسی معاصر بود و شباهت بسیاری به
ابوجعفر سمنانی داشت.
در موضوع
فقه،
تاریخ،
شروط کتاب نوشته است.
ابوالقاسم فقه حنفی را نزد قاضی القضات
ابوعبداللّه محمد بن علی دامغانی به پایان رسانید و کلام را نزد
ابوعلی محمد بن احمد بن ولید خواند.
ابن سمنانی آثاری داشت که از جمله عبارتند از:
• روضة القضات؛
• العروة الوثقی؛
• حاشیه ای بر مقامات
حریری.
احمد رُحبی سرانجام در سال ۴۹۹ (هجری قمری) درگذشت.
مرگ او را ماه
ربیع الاول سال ۴۹۳ (هجری قمری) و در ۶۶ سالگی ذکر کرده‌اند.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «علی بن محمد رحبی»، ج۳، ص۲۴۶.
