علی سغدی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
علی بن حسین سغدی (م
۴۶۱ ه.ق) فقیه و رئیس مذهب حنفی و قاضی
بخارا بود.
در بخارا تحصیل کرد.
النتف فی الفتاوی از جمله آثار اوست.
در سال ۴۶۱ هجری قمری در بخارا درگذشت.
ابوالحسن علی بن حسین بن محمد سغدی اهل
سغد ـ ناحیه ای از
سمرقند ـ بود.
او برای فراگیری
حدیث و
فقه به بخارا سفر کرد و در آنجا اقامت گزید و مشغول به تحصیل شد.
سغدی به مراتب بالای فقهی رسید و علاوه بر ریاست مذهب حنفی، تولیت امر قضا را در بخارا عهدهدار گردید.
سغدی شاگردانی داشت همچون
شمس الائمه سرخسی که از او روایت کرده است.
علی بن حسین آثاری داشت که عبارتند از:
• النتف فی الفتاوی؛
• شرح الخصاف فی ادب القاضی علی مذهب ابی حنیفه؛
• شرح الجامع الکبیر لشیبانی فی فروع الفقه الحنفی.
ابوالحسن سرانجام سال ۴۶۱ (هجری قمری) در بخارا از دنیا رفت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «علی بن حسین سغدی»، ج۳، ص۲۴۷.