علی قرطبی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
علی بن محمد قرطبی (م حدود
۴۳۰ هـ.ق) از ادبا، کاتبان و شاعران برجسته اندلس بود که در عصر حکومت
بنی عامر می‌زیست.
او از اساتیدی چون قاضی ابوالیوب بن غمرون، ابوالعلاء صاعد بن حسن لغوی و عبدالله السلام بن سمح زهراوی علم آموخت.
ابوبکر مصحفی از او روایت کرده است.
التشبیهات من اشعار اهل اندلس یا
الفوائد فی التشبیه من الاشعار الاندلسیه از آثار اوست و ۳۹ قطعه از اشعارش باقی مانده است.
وی حدود ۴۳۰ (هجری قمری) درگذشت.
ابوالحسن علی بن محمد بن حسن بن علی بن ابی الحسین قرطبی اندلسی اهل قرطبه بود.
در نیمه دوم قرن چهارم هجری می‌زیست.
برپایه گزارش
حمیدی، وی فردی ادیب، کاتب و از شعرای به‌نام روزگار خود بود
و در عصر فرمانروایی دولت بنی عامر در
اندلس می‌زیست.
ابوالحسن از
قاضی ابوایّوب بن غمرون،
ابوالعلاء صاعد بن حسن لغوی،
عبداللّه السلام بن سمح زهراوی و دیگران مطالبی آموخته و روایت کرده است.
علی بن محمد شاگردی به نام
ابوبکر مصحفی داشت که از وی روایت نموده است.
از
اندلسی اثری به نام
التشبیهات من اشعار اهل اندلس یا
الفوائد فی التشبیه من الاشعار الاندلسیه به جا مانده است.
۳۹ قطعه از اشعار او باقی مانده است.
قرطبی حدود ۴۳۰ (هجری قمری) از دنیا رفت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «علی بن محمد قرطبی»، ج۳، ص ۲۵۸.
