علی مرسی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
علی بن اسماعیل مرسی (م
۴۵۸ هـ.ق) معروف به ابن سیده، از اهالی
مرسیه در شرق اندلس بود.
او از پدرش و صاعد بن حسن بغدادی حدیث آموخت و در ادبیات، نحو و لغت تبحر داشت.
منابع اهل سنت او را نابینا، ولی باهوش و آگاه به علوم گوناگون دانسته‌اند.
برخی او را دارای گرایش‌های شعوبی معرفی کرده‌اند.
از آثار او می‌توان به
المخصص،
شرح اصلاح المنطق،
الانیق فی شرح حماسه،
الوافی فی علم احکام قوافی و
عالَم فی اللغة اشاره کرد.
وی در سال ۴۵۸ (هجری قمری) در اندلس درگذشت.
ابوالحسن علی بن اسماعیل (احمد، محمد) مُرسی اندلسی معروف به
ابن سیده اهل مرسیه شهری در شرق
اندلس می‌باشد.
رجال‌نویسان
اهل سنت او را آشنا به علوم گوناگون، در هوش سرآمد از دیگران، دارای اشعار و تألیفاتی در زمینه تاریخ عرب معرفی کرده و گفته‌اند مُرسی در
ادبیات و
نحو و
لغت نیز تبحر داشته هم‌چنین او و پدرش را نابینا دانسته‌اند.
گویند گرایش به شعوبی‌گری داشت.
ابوالحسن از پدرش و
صاعد بن حسن بغدادی حدیث آموخت.
ابن سیده آثاری داشت که از جمله عبارتند از:
• مخصص؛
• شرح اصلاح المنطق؛
• الانیق فی شرح حماسه؛
• العالِم علی المسالة و الجواب؛
• الوافی فی علم احکام قوافی؛
• العویص فی شرح اصلاح المنطق؛
• شرح کتاب الاخفش؛
• شواذ لغة؛
• حجة فی نقل لغة؛
• عالَم فی اللغة.
اندلسی سال ۴۵۸ (هجری قمری) در اندلس از دنیا رفت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «علی بن اسماعیل مرسی»، ج۳، ص ۲۶۲.
