• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

علی مغازلی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




علی بن محمد مغازلی۴۸۳ هـ.ق) فقیه و محدث برجسته شافعی یا مالکی از واسط بود.
او از اساتیدی چون علی بن عبداللّه لصمد هاشمی و ابوغالب بن بشران علم حدیث و فقه آموخت.
آثار مهم وی شامل تاریخ واسط و مناقب امیرالمؤمنین علیه‌السلام است که مورد استفاده دانشمندان بزرگی چون ابن بطریق و مجلسی قرار گرفته است.
وی در ۴۸۳ (هجری قمری) در بغداد غرق شد.




ابوالحسن علی بن محمد بن محمد بن طیّب مغازلی واسطی مشهور به ابن مغازلی در واسط متولد شد.
[۲] تفضلی، آذر و مهین فضائلی جوان، فرهنگ بزرگان، ص۳۷۹.

از فقیهان برجسته شافعی
[۴] ابن بطریق، الحافظ، العمده، ص۲۸.
یا مالکی، ادیب،
[۶] جمعی از دانشمندان، فرهنگ زندگی نامه‌ها، ج۱، ص۷۴۶.
محدث و مورخ بود.
به نقل از ابن سمعانی وی از دانشمندان مشهور واسط بوده و علما، محدثان واسط و احادیث ایشان را خوب می‌شناخت و به فراگیری و استماع حدیث اهتمام بسیار می‌ورزید. ۵


ابوالحسن فقه و حدیث را نزد استادان بسیاری چون علی بن عبداللّه لصمد هاشمی و ابوغالب بن بشران و دیگران که همگی از بزرگان این فن بودند فرا گرفت.


علی بن محمد شاگردانی چون پسرش ابوعبداللّه محمد و محمد بن فتوح حمیدی داشت که از محضر وی استفاده برده و روایاتی را نقل کرده‌اند.


ابن مغازلی دارای تصنیفات گوناگونی است که از آن جمله است:
• تاریخ واسط؛ که خود ذیلی بر تاریخ واسط بحشل بود.
• مناقب امیرالمؤمنین علیه السلام؛ که مورد استفاده کسانی چون ابن بطریق، علامه حلّی، إربلی، ابن طاوس و مجلسی قرار گرفته و در سطح وسیعی از آن استفاده کرده‌اند.


واسطی سرانجام در اواخر عمر به بغداد آمد و هنگامی که قصد وضوگرفتن در دجله را داشت، در سال ۴۸۳ (هجری قمری) در بغداد غرق شد.
در تاریخ وفات وی اختلاف است.



۱. ابن مغازلی، المناقب، ص۱۳.    
۲. تفضلی، آذر و مهین فضائلی جوان، فرهنگ بزرگان، ص۳۷۹.
۳. ابن طاوس، الطرائف، ج۱، ص۱۳۲.    
۴. ابن بطریق، الحافظ، العمده، ص۲۸.
۵. مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۹، ص۶۳.    
۶. جمعی از دانشمندان، فرهنگ زندگی نامه‌ها، ج۱، ص۷۴۶.
۷. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۳، ص۱۱۳.    
۸. مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۹، ص۶۳.    
۹. مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۹، ص۶۳.    
۱۰. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۳، ص۱۱۳.    
۱۱. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۳، ص۱۱۳.    
۱۲. مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۹، ص۶۳.    
۱۳. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۳، ص۱۱۳.    
۱۴. مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۹، ص۶۳.    
۱۵. زبیدی، مرتضی، تاج العروس، ج۲، ص۱۷۷.    
۱۶. مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۹، ص۶۳.    
۱۷. مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۹، ص۶۳.    
۱۸. ابن ابی الفتح اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمه، ج۱، ص۸۸.    
۱۹. ابن طاوس، الطرائف، ج۱، ص۸۲.    
۲۰. ابن مغازلی، المناقب، ص۱۳.    
۲۱. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۳، ص۱۱۳.    
۲۲. زبیدی، مرتضی، تاج العروس، ج۲، ص۱۷۷.    
۲۳. ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۵، ص۲۸.    
۲۴. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۱۷، ص۲۱۵.
۲۵. علامه مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۱، ص۲۵.    
۲۶. مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ج۸، ص۲۱۷.    
۲۷. علامه حلی، نهج الحق، ص۲۱۴.    
۲۸. ابن بطریق، حافظ،خصائص الوحی المبین، ص۸۱.    
۲۹. قمی، شیخ عباس، هدیة الاحباب، ج۱، ص۴۱۶.    
۳۰. قمی، عباس، الکنی و الالقاب، ج۱، ص۴۱۶.    



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «علی بن محمد مغازلی»، ج۳، ص ۲۶۴.






جعبه ابزار