عود (خام)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عود
عُود: چوبى قهوهاى رنگ، داراى بوى خوش هنگام سوختن.
از آن به مناسبت در بابهاى طهارت و حج نام بردهاند.
خوش بو كردن بدن و لباس به عود مستحب است.
[۱] در حرمت يا كراهت خوش بو كردن بدن و كفن ميّت به غير كافور و ذريره (ذريره)، همچون مشك و عود اختلاف است.
[۲] خوش بو كردن مُحرم خود را با عود، مشك و عنبر حرام و موجب ثبوت كفاره است( احرام). البته مشهور خصوصيتى براى عطرهاى ياد شده نمىبينند و هرگونه عطرى را بر محرم حرام مىدانند
[۳] ( عطر).
[۴] كشف الغطاء ۲/ ۴۲۱ ؛ وسائل الشيعة ۲/ ۱۵۱
[۵] جامع المقاصد ۱/ ۳۸۷ ؛ جواهر الكلام ۴/ ۱۸۸ ـ ۱۸۹ ؛ مستمسك العروة ۴/ ۱۹۶ ـ ۱۹۷
[۶] الحدائق الناضرة ۱۵/ ۴۱۳ ؛ جواهر الكلام ۱۸/ ۳۲۴ .