عَنتُّم (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عَنتُّم:
(عَزيزٌ عَلَيْهِ ما عَنِتُّمْ) عَنتُّم: از مادّه
«عنت» (بر وزن سند) به معنى افتادن در كارى است كه انسان از عواقب آن مى‌ترسد و يا امرى است مشقّت‌بار و به همين جهت هنگامى كه به استخوان شكسته فشارى برسد و توليد ناراحتى كند
«عنت» گفته مى‌شود،
زيرا اين واژه در اصل به معنى بازشكستن استخوانى است كه قبلا شكسته شده، يعنى پس از بهبود و التيام، مجددا بر اثر حادثه بشكند. بديهى است اين نوع شكستگى بسيار دردناک و رنج‌آور است و به همين دليل
«عنت» در مشكلات طاقت فرسا و كارهاى رنج‌آور استعمال شده است.
اين واژه، در آيه ۲۵
سوره نساء به كار رفته، آنجا كه مى‌گويد:
(...ذلِکَ لِمَنْ خَشیَ الْعَنَتَ مِنْكُمْ ...) «اين اجازه (ازدواج با كنيزان) براى كسانى است كه (از نظر غريزه جنسى) در زحمت باشند...»
به موردی از کاربرد
عَنتُّم در
قرآن، اشاره می‌شود:
(لَقَدْ جَاءكُمْ رَسولٌ مِّنْ أَنفُسِكُمْ عَزيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَريصٌ عَلَيْكُم بِالْمؤْمِنينَ رَؤوفٌ رَّحيمٌ) (به يقين، پيامبرى از ميان شما به سويتان آمد كه رنج‌هاى شما بر او سخت است و اصرار بر هدايت شما دارد و نسبت به مؤمنان، رئوف و مهربان است.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید:
كلمه عنت به معناى ضرر و هم به معناى هلاكت است، و كلمه ما در جمله(ما عَنِتُّمْ) مصدريه است، كه آن را به معناى مصدر تاويل مى‌نمايد.
• شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «عَنتُّم»، ج۳، ص۲۵۵-۲۵۶.
