• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عیاش بن محمد

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




عیّاش بن محمد عبدری (م ۵۸۵ هـ.ق) در علوم قرآنی، تجوید و قرائت تبحر داشت.
او از پدرش و ابوالحسن شریح کسب علم کرد.
ابوالحسن محمد، ابوعلی شلوبین، محمد بن عبداللّه انصاری و محمد بن احمد لخمی از شاگردان وی بودند.
از وی استدراکی بر کتاب الافاده پدرش به جای مانده است.



عیّاش عبدری ابوعمرو عیّاش بن محمد بن عبدالرحمان عبدری اشبیلی معروف به ابن عظیمه اهل اشبیلیه بود و در علوم قرآنی، تجوید و قرائت تبحر داشت.
او همچون پدرش به ابن عظیمه معروف بود و صدای خوشی در قرائت قرآن داشت.
[۲] لبیب، سعید، التغنی بالقرآن، ج۳۲.



عبدری این علوم را از پدرش که از استادان این فن بود، فراگرفت.


همچنین نزد ابوالحسن شریح کسب دانش کرد.
پسر عبدری و ابوالحسن محمد، ابوعلی شلوبین، محمد بن عبداللّه انصاری (م ۶۳۰) و محمد بن احمد لخمی ( م ۶۳۵) از شاگردان وی بودند و قرائت‌های هفت‌گانه را از او فرا گرفتند
۶ و در قرائت قرآن به روش وی عمل می کردند.


از عبدری، کتاب استدراکی بر کتاب الافاده پدرش به‌جای مانده است.
وی اضافاتی بر کتاب پدرش داشته است.


ابن عظیمه در سال ۵۸۵ (هجری قمری) وفات کرد.
[۷] لبیب، سعید، التغنی بالقرآن، ج۳۲.

)


۱. ابن ماکولا، علی بن هبةالله، الاکمال، ج۶، ص۶۹.    
۲. لبیب، سعید، التغنی بالقرآن، ج۳۲.
۳. مقری تلمسانی، احمد بن محمد، نفح الطیب، ج۲، ص۳۰۰.    
۴. ابن جزری، محمد بن محمد، غایة النهایه، ج۱، ص۶۰۷.    
۵. ابن ماکولا، علی بن هبةالله، الاکمال، ج۶، ص۶۹.    
۶. ابن جزری، محمد بن محمد، غایة النهایه، ج۱، ص۶۰۷.    
۷. لبیب، سعید، التغنی بالقرآن، ج۳۲.
۸. بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۸۰۵.    
۹. کحاله، عمررضا، معجم المولفین، ج۸، ص۱۶.    



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «عیّاش بن محمد عبدری»، ج۴، ص۲۵۶.






جعبه ابزار