• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قسق خام

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



فِسق، به ارتكاب گناه و ترك فرمان خدا اطلاق می‌شود.
از احكام عنوان ياد شده در باب‌هاى مختلف، نظير صلات، تجارت، نكاح، شهادات و حدود و تعزيرات سخن گفته‌اند.
فسق، مقابل عدالت عبارت است از خارج شدن از طاعت به سبب گناه كردن و ترك دستورهاى خداى تعالى. بيشترين موارد كاربرد فسق نسبت به كسانى است كه بر حسب اعتقاد، مسلمان و مؤمن‌اند؛ ليكن در مقام عمل كوتاهى مى‌كنند و مرتكب حرام يا ترك واجب مى‌شوند. عنوان فسق بر منافقان و مشركان نيز كه بر حسب اعتقاد گمراه‌اند، اطلاق شده است.[۱]    
واژه فسق همراه مشتقات آن در قرآن كريم بسيار به كار رفته و به مصاديق آن و آثار و نتايجى كه بر آن مترتب مى‌گردد، اشاره شده است.(بقره:۲۶؛ بقره:۵۹؛ مائده:۳؛ انعام:۴۹؛ انعام:۱۲۱)
اسباب: ارتكاب گناهان بزرگ و اصرار بر گناهان كوچك موجب فسق و خروج فرد از عدالت است.[۲]    
حكم: ارتكاب اسباب فسق از روى عمد و آگاهى حرام و در برخى اسباب آن موجب ثبوت حد، تعزير و قصاص است.
آثار:
خروج از اهليّت: مناصبى كه جواز تصدى آن مشروط به عدالت است، مانند امامت جماعت و جمعه، قضاوت و مرجعيت، فاسق اهليّت تصدى آن مناصب را ندارد. جواز غيبت: كسى كه تظاهر به فسق مى‌كند و آشكارا مرتكب گناه مى‌شود، از منظر شرع مقدس از حرمت و احترام وى كاسته مى‌شود و رعايت برخى حرمتها درباره او واجب نيست؛ از اين رو، غيبت وى جايز شمرده شده است [۳]    . پذيرفته نشدن شهادت: شهادت فاسق نزد قاضى پذيرفته نيست و هيچ اثرى بر آن مترتب نمى‌شود.[۴]     ثبوت حد در شهادت بر زنا: اگر بعض يا همه گواهانِ گواهى دهنده بر زنا فاسق باشند، بر همه آنان حدّ قذف جارى مى‌شود [۵]    . ثبوت ضمان در بيت المال: چنانچه حاكم پس از صدور و اجراى حكم، به فسق شهود [۶]     يا كسانى كه به عدالت شهود، شهادت داده‌اند [۷]     علم پيدا كند، بايد خسارتى را كه از ناحيه اجراى حكم متوجه محكوم عليه شده است، از بيت المال بپردازد.
ديگر احكام: به قول برخى، زن دادن به فاسق، بويژه شراب خوار، مكروه است. برخى كراهت آن را نسبت به همه انواع فسق نپذيرفته و گفته‌اند: كراهت نسبت به بعضى انواع آن ـ همچون شرب خمر و زنا كه توأم با ننگ و عار بويژه نسبت به برخى مردان و زنان است ـ ثابت مى‌باشد [۸]    
هجو كردن مؤمن حرام است؛ هرچند فاسق باشد و تظاهر به فسق كند [۹]    . چنان كه قذف متظاهر به فسق نيز جايز نيست و موجب ثبوت حدّ بر قذف كننده است، مگر آنكه منشأ فسق او ارتكاب زنا يا لواط باشد.[۱۰]    
رفاقت و همنشينى با فاسق مكروه است.[۱۱]     چنان كه اجابت دعوت او نيز كراهت دارد.[۱۲]    
فهرست منابع:
[۱۳]     لسان العرب و المفردات(راغب)، واژه «فسق»
[۱۴]     غنائم الايام، ج۱، ص۲۶۴
[۱۵]     كتاب المكاسب، ج۱، ص۳۴۳
[۱۶]     جواهر الكلام، ج۴۱، ص۲۵
[۱۷]     جواهر الكلام، ج۴۱، ص۳۰۶
[۱۸]     جواهر الكلام، ج۴۱، ص۴۷۲ ؛ تحرير الاحكام، ج۵، ص۲۹۶ ؛ كشف اللثام، ج۱۰، ص۳۹۱
[۱۹]     جواهرالكلام، ج۴۱، ص۲۴۱؛ جواهرالكلام، ج۴۱، ص۲۴۹
[۲۰]     جواهرالكلام، ج۳۰، ص۱۱۴ ـ ۱۱۵
[۲۱]     جواهرالكلام، ج۲۲، ص۶۰ ـ ۶۱
[۲۲]     جواهرالكلام، ج۴۱، ص۴۱۸
[۲۳]     الكافى(كلينى) ج۲، ص۶۴۱
[۲۴]     هداية الامة، ج۸، ص۹۶.



جعبه ابزار