لخمی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عیسی بن محمد لخمی (
۳۳۳ ـ
۴۲۰ هـ.ق) عالم، شاعر، محدثی حافظ، فاضل و صاحب فنون توصیف شده است.
از استادان او در
حدیث ابوبکر محمد بن معاویه قرشی، ابوبکر بن قوطیّه و
ابوحامد باجی بودند.
کتاب
عنوان الاخبار اثر او است.
در بعضی منابع، نام او
ابو محمد عیسی بن احمد بن علی و کتابش
عیون الاخبار آمده است.
وی ماه شوال سال ۴۲۰ (هجری قمری) از دنیا رفت.
ابوالاصبع عیسی بن محمد بن احمد بن مهدّب لخمی اشبیلی اندلسی اهل اشبیلیه بود که در سال ۳۳۳ (هجری قمری) به دنیا آمد و سپس به فراگیری علم حدیث پرداخت.
علمای رجال او را عالم، شاعر، محدثی حافظ، فاضل و صاحب فنون دانسته‌اند.
او در پایان عمرش بینایی خویش را از دست داد.
در بعضی منابع، نام او
ابو محمد عیسی بن احمد بن علی و نام کتابش
عیون الاخبار آمده است.
ابوالاصبع دارای اساتیدی بود. از استادان او در حدیث
ابوبکر محمد بن معاویه قرشی، ابوبکر بن قوطیّه و ابوحامد باجی بودند.
خولانی از
لخمی روایت کرده است.
اندلسی دارای کتابی با نام
عنوان الاخبار است.
اشبیلی در چهارشنبه ماه
شوال سال ۴۲۰ (هجری قمری) از دنیا رفت.
ابوالقاسم بن حجاج بر او نماز گزارد و در قبرستان فخّارین به خاک سپرده شد.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «عیسی بن محمد لخمی»، ج۳، ص۲۷۴.
