محمد بن احمد رودباری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمد بن احمد رودباری (زنده
۴۶۹ هـ.ق) از علمای برجسته علوم قرآنی بود.
او برای تحصیل به دمشق رفت و نزد ابوعلی اهوازی دانش آموخت و سپس به
بلخ بازگشت و در
غزنه به تدریس و روایت حدیث پرداخت.
وی از ابوعلی حسن بن علی اهوازی روایت کرده و شاگردانی مانند ابونصر هروی از او بهره برده‌اند.
مهم‌ترین اثر او
جامع القرائات است که به گفته جزری، بی‌نظیر بوده و قرائت‌های ده‌گانه و دیگر قرائات را شامل می‌شود.
این کتاب در ۱۷
محرم ۴۶۹ (هجری قمری) به پایان رسید.
ابوبکر محمد بن احمد بن هیثم رودباری بلخی از اهالی بلخ بود.
او در زمینه دانش قرآنی به حدی رشد کرد که به درجه پیشوایی و استادی رسید،
آن گاه به بلخ مراجعت نمود و در غزنه سکونت گزید و به تدریس قرآن و گفتن حدیث پرداخت.
ابوبکر برای تحصیل در علوم قرآنی به دمشق رفت و نزد ابوعلی اهوازی درس خواند.
او در غزنه از
ابوعلی حسن بن علی بن ابراهیم بن یزدار اهوازی روایت کرده است.
از
بلخی،
ابونصر عبداللّه لسلام بن عبداللّه لرحیم هروی مقریء روایت کرده است.
ابن هیثم مؤلف کتاب
جامع القرائات است که جزری می‌گوید کتابی مانند آن تألیف نشده است و در آن قرائت‌های ده‌گانه و غیر آن را نوشته است.
رودباری این کتاب را به نام
سلطان ابوالظفر ابراهیم بن سلطان محمد بن سبکتکین تألیف کرده است.
کتاب در هفدهم ماه محرم ۴۶۹ (هجری قمری) این نوشتار به پایان رسیده است.
رودباری بعد از ۴۶۹ (هجری قمری) درگذشت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «محمد بن احمد رودباری»، ج۳، ص۳۳۱.
