محمد بن احمد صیداوی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمد بن احمد صیداوی (
۳۰۵ ـ
۴۰۲ هـ.ق) از علمای برجسته و مورد اعتماد اهل سنت در صیدا بود.
او برای کسب دانش به شهرهای مختلفی مانند
دمشق،
بغداد،
بصره،
کوفه،
شیراز و
رامهرمز سفر کرد و از بزرگان علمی آن دیار بهره برد.
وی در
صیدا به تدریس حدیث پرداخت و شاگردانی همچون تمام بن محمد و ابوعبداللّه صوری از او روایت کردند.
مهمترین اثر او
معجم الشیوخ است که شرح حال اساتیدش را دربر دارد.
ایشان در
رجب ۴۰۲ یا
۴۰۳ (هجری قمری) در صیدا درگذشت.
ابوالحسین محمد بن احمد بن محمد غسّانی صیداوی معروف به
ابن جُمیع او اهل صیدا
بوده و در سال ۳۰۵ (هجری قمری)
یا
۳۰۶ (هجری قمری)
متولد شد.
وی از بزرگان و پیشوایان مورد اعتماد علمای اهل سنت در صیدا به شمار میرفت.
ابوالحسین به دنبال کسب علوم به شهرهای گوناگونی از جمله دمشق، مکه، بغداد، بصره، کوفه، حلب، حمص، مصر، اهواز، شیراز و رامهرمز سفر نمود و از علمای آن دیار از جمله
ابوحارث احمد بن محمد بن عماره و
یوسف بن قاسم میانجی بهره علمی فراوان برد.
غسّانی در صیدا حدیث میگفت و افرادی چون
تمام بن محمد و
ابوعبداللّه صوری از او حدیث نقل کردند.
ابن جمیع تألیفاتی داشته که عبارتند از:
• معجم الشیوخ؛ در شرح حال تمامی شیوخ و استادانی که در شهرهای گوناگون از آنها استفاده برده، میباشد.
• همچنین مسندی در حدیث داشته است.
صیداوی ماه رجب سال ۴۰۲ (هجری قمری) یا ۴۰۳ (هجری قمری) در شهر صیدا درگذشت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «محمد بن احمد صیداوی»، ج۳، ص۳۴۰.