محمد بن احمد مصری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمد بن احمد مصری (
۳۷۴ ـ
۴۴۰ هـ.ق) از محدثان مصری بود که برای تحصیل حدیث به
صیدا،
دمشق و
بغداد سفر کرد.
او در بغداد از محضر شیوخ حدیث بهره برد، اما کتابهایی که جمعآوری کرده بود، در آتشسوزی از بین رفت، لذا روایات کمی از او نقل شده است.
برخی از علمای حدیث، او را به نسبت دادن احادیث به خود بدون شنیدن مستقیم متهم کردهاند.
کتاب "التسمیع فی الحدیث" از آثار اوست.
وی در ۹
محرم ۴۴۰ (هجری قمری) در بغداد درگذشت.
ابوالفتح محمد بن احمد بن (محمد) عبداللّه لرحمن مصری صواف در سال ۳۷۴ (هجری قمری) به دنیا آمد.
ابوعلی حسن بن احمد باقلانی و دیگران گفتهاند مصری کتبی را از وراقین میخرید و احادیثی را که در آنها آورده شده بود، به خودش نسبت میداد و میگفت من این احادیث را شنیدهام، درحالی که ابداً او راوی حدیث را ندیده بود.
صواف اهل مصر بود و در آنجا از
قاضی ابوالحسن علی بن محمد حلبی حدیث شنید؛ سپس برای ادامه تحصیل در علم حدیث به صیدا، دمشق و از آنجا قبل از سال
۴۰۰ (هجری قمری) روانه بغداد گردید و در آنجا سکنا گزید و از محضر شیوخ بغداد بهره برد، ولی کتبی که جمع آوری کرده بود، در آتش سوخت؛ لذا روایات کمی از او نقل شده است.
از
مصری اثری به نام
التسمیع فی الحدیث به جا مانده است.
ابوالفتح روز نهم محرم سال ۴۴۰ (هجری قمری) در بغداد از دنیا رفت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «محمد بن احمد مصری»، ج۳، ص۳۷۰.