محمد بن بیان کازرونی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمد بن بیان کازرونی (م
۴۵۵ هـ.ق) از فقیهان برجسته
شافعی بود که در
آمد، دیاربکر سکونت داشت و به تدریس فقه پرداخت.
ایشان
علم قرائت را از علی بن احمد بغدادی حمامی آموخت و از محدثانی چون ابن رزقویه روایت کرد.
اثر برجایمانده از او
الابانه در فقه شافعی است.
وی در سال ۴۵۵ (هجری قمری) درگذشت.
ابوعبداللّه محمد بن بیان بن محمد کازرونی آمدی از فقیهان بزرگ شافعی مذهب بود.
که در آمُد،در دیاربکر سکونت میکرد.
وی در آنجا به تدریس فقه پرداخت.
دانشپژوهانی از نقاط گوناگون سویش شتافتند.
او زمانی که عازم
مکه مکرمه بود به
دمشق رفت و در آنجا به گفتن حدیث و تربیت شاگردان پرداخت.
ابوعبداللّه دانش قرائت را از
ابوالحسن علی بن احمد بن عمر بغدادی حمّامی آموخت.
او همچنین از محدثانی چون
ابوالحسن بن رِزقویه و
احمد بن حسین بن سهل بن خلیفه بَلَدی روایت کرده است.
محمد بن بیان شاگردانی داشته که از جمله آنها؛
ابوالفتح نصر بن ابراهیم زاهد مقدس که از شاگردان فقهی او بوده است.
اثر باقیمانده از
آمدی کتاب
الابانه میباشد که در فقه شافعی نگاشته شده است.
کازرونی سرانجام در سال ۴۵۵ (هجری قمری) درگذشت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «محمد بن بیان کازرونی»، ج۳، ص۳۶۱.