محمد بن جریر طبری (مقالهدوم)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمد بن جریر طبری (م پس از
۴۱۱ هـ.ق) از علمای برجسته شیعه در قرن چهارم و اوایل قرن پنجم بود.
وی موثق و مورد اعتماد بوده و از استادان
نجاشی و
شیخ طوسی به شمار میرفت.
آثار او شامل
دلائل الامامه،
نوادر المعجزات فی مناقب الائمة الهداة و احتمالاً غریب القرآن است.
ایشان این آثار را پس از سال ۴۱۱ (هجری قمری) تألیف کرده و پس از این تاریخ درگذشته است.
ابوجعفر محمد بن جریر بن رستم طبری صغیر آملی وی اهل آمل و از علمای جلیلالقدر شیعه در قرن چهارم و اوایل قرن پنجم است. موثق و مورد اعتماد بود.
در قرن چهارم و پنجم، سه تن با نام محمد بن جریر طبری وجود دارد: محمد بن جریربن یزید طبری نویسنده تاریخ معروف (م
۳۱۰ هـ.ق)،
محمد بن جریر بن رستم طبری کبیر (شیعه و معاصر قبلی)،
محمد بن جریربن رستم طبری صغیر (فرد مورد نظر این نوشته).
جالب آنکه کنیه هر سه نفر ابوجعفر است.
این شباهتها باعث شده تا رجالیون در شرح حال برخی از اینان دچار تردید و اشتباه شوند و غالباً طبری کبیر و صغیر را تفکیک نکرده و آثار دومی را به اولی نسبت دادهاند.
البته طبری صغیر شرح حال چندان روشنی ندارد، ولی با توجه به استادان و شاگردانش پیداست که از علمای نیمه دوم قرن چهارم و نیمه نخست قرن پنجم، معاصر با نجاشی (م
۴۵۰ هـ.ق) و شیخ طوسی (م
۴۶۰ هـ.ق) بوده است.
ابن جریر از استادان نجاشی و شیخ طوسی و نیز از
قاضی ابوالفرج معافا نهروانی بهره برده است.
طبری صغیر تألیفاتی داشته که عبارتاند از:
•
دلائل الامامه؛ که از مهمترین کتب شیعه در این باب میباشد و آن را پس از سال ۴۱۱ (هجری قمری) تألیف کرده است.
از این اثر با عناوین الدلائل، الامامه، دلائل الائمه، مناقب فاطمه (علیها السلام) و ولدها و مسند فاطمه (علیها السلام) یاد شده است.
•
نوادر المعجزات فی مناقب الائمة الهداة (هر دوی اینها چاپ شدهاند)؛
•
غریب القرآن؛ موجود در الفهرست الندیم ص۳۷ را نیز از آن وی دانستهاند.
ابوجعفر پس از ۴۱۱ (هجری قمری) درگذشت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «محمد بن جریر طبری (مقالهدوم)»، ج۳، ص۳۴۱.