محمد بن جعفر خزاعی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمد بن جعفر خزاعی (
۳۳۲ ـ
۴۰۸ هـ.ق) مورخ و قاری قرآن از
آمل بود.
او در علوم قرائت از استادانی چون حسن بن سعید مطوعی و ابوعلی بن حبش بهره برد و در بغداد از یوسف بن یعقوب نجیرمی بصری و احمد بن عبیداللّه نمیری روایت کرد.
آثار او شامل
الواضح فی التاریخ و
تهذیب الاداء فی القرائات السبع است.
وی در سال ۴۰۸ (هجری قمری) درگذشت.
ابوالفضل محمد بن جعفر بن عبداللّه لکریم بدیلی خزاعی جرجانی در آمل سکونت میکرد.
او مورخ
و از دانش آموختگان علم قرائت بود.
برای تحصیل در این رشته
به بلاد گوناگون همچون
شام،
عراق،
مصر،
فارس،
خراسان سفر کرد.
واسطی گفته بود محمد خزاعی کتابی را در حروف جعل نموده و او را به ابوحنیفه نسبت داده است؛ سپس معلوم گردید موضوع جعل کتاب به دست خزاعی حقیقت نداشته است.
از اینرو این موضوع بر خزاعی بسیار سنگین آمد و از
بغداد به
جبل مهاجرت نمود.
برخی از ترجمهنویسان وی را ضعیف و غیرقابل اعتماد دانستهاند.
ابوالفضل قرائت را از
حسن بن سعید مطّوعی، ابوعلی بن حبش و دیگران آموخت.
در بغداد از
یوسف بن یعقوب نجیرمی بصری،
احمد بن عبیداللّه نمیری و دیگران روایت کرده است.
از
محمد بن جعفر اشخاصی چون
قاضی ابوالقاسم تنوخی و
ابوالعلاء واسطی روایت کردهاند.
خزاعی کتابهایی تألیف کرده که عبارتند از:
• الواضح فی التاریخ؛
• تهذیب الاداء فی القرائات السبع؛
• الابانة فی الوقف و الابتداء؛
• المنتهی فی القرائات العشر.
جرجانی در سال ۴۰۸ (هجری قمری) در آمل درگذشت.
مرگ او را اندکی پیش از ۴۰۰ (هجری قمری) هم گفتهاند.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «محمد بن جعفر خزاعی»، ج۳، ص۳۲۴.