• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

محمد بن حسین روذراوری

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





محمد بن حسین روذراوری (۴۳۷ ـ ۴۸۸ هـ.ق) ادیب، شاعر، فقیه و محدث شافعی بود.
در اهواز پرورش یافت و نزد بزرگان فقه و حدیث آموخت.
در سال ۴۷۶ (هجری قمری) به وزارت المقتدی بالله رسید و به کارهای نیک و کمک به مستمندان پرداخت.
در سال ۴۸۴ (هجری قمری) به درخواست ملک‌شاه سلجوقی برکنار شد و پس از مدتی به مدینه رفت، جایی که تا پایان عمر در آنجا ماند.
از آثارش ذیل تجارب الاممو دیوان شعر است.
وی در سال ۴۸۸ (هجری قمری) درگذشت و در بقیع به خاک سپرده شد.



ابوشجاع محمد بن حسین بن عبداللّه ظهیرالدین روذراوری اصل وی از شهر رودراور، از توابع همدان بود. در سال ۴۳۷ (هجری قمری) در اهواز به دنیا آمد و پرورش یافت.
ادیب، شاعر، فقیه و محدث به شمار می‌آمد.
وی شافعی مذهب و مردی بسیار متواضع و سخاوتمند بود.


ابوشجاع ادبیات عرب، فقه و حدیث را از بزرگانی چون شیخ ابواسحاق شیرازی و دیگران آموخت.



محمد بن حسین در سال ۴۷۶ (هجری قمری) از سوی المقتدی بالله به وزرات منصوب شد.
او در زمان وزارت خود در انجام کارهای نیک و رسیدگی به مردم و انفاق مال به مستمندان اهتمام فراوانی داشت.
در سال ۴۸۴ (هجری قمری) با درخواست سلطان ملک شاه سلجوقی از المقتدی بالله، وی از وزارت عزل گردید.
پس از برکناری از وزارت، نزدیک منزل خود مسجدی بنا نهاده، به عبادت مشغول گشت تا این‌که از سوی نظام الملک وزیر سلطان ملک‌شاه امر به اخراج وی از بغداد شد.
او برای سکونت به شهر خود رودراور رفت.
در سال ۴۸۷ (هجری قمری) پس از سفر به مکه در موسم حج به مدینه رفت و تا پایان عمر در آنجا ساکن شد.


محمد کتاب‌هایی تألیف کرده که عبارتند از:
• ذیل کتاب تجارب الامم؛
• دیوان شعر .


روذراوری در سال ۴۸۸ (هجری قمری) در مدینه از دنیا رفت و در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد.



۱. ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۷، ص۲۲.    
۲. ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۵، ص۱۳۴.    
۳. سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۴، ص۱۳۶.    
۴. حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص ۳۴۴.    
۵. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۹، ص۲۵۶.    
۶. ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۱۵۰.    
۷. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۶، ص۱۰۰.    
۸. ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۷، ص۲۲.    
۹. سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۴، ص۱۳۶.    
۱۰. ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۵، ص۱۳۵.    
۱۱. سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۴، ص۱۳۶.    
۱۲. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۹، ص۲۵۶.    
۱۳. ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۱۵۰.    
۱۴. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۶، ص۱۰۰.    
۱۵. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۶، ص۱۰۱.    
۱۶. سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۴، ص۱۴۰.    
۱۷. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۹، ص۲۵۶.    
۱۸. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۶، ص۱۰۱.    
۱۹. ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۷، ص۲۵.    
۲۰. ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۱۵۰.    
۲۱. ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۷، ص۲۲.    
۲۲. ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۵، ص۱۳۴.    
۲۳. ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۱۵۰.    
۲۴. ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۵، ص۱۳۴.    
۲۵. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۶، ص۱۰۱.    
۲۶. ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۷، ص۲۲.    
۲۷. ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۱۵۰.    
۲۸. ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۵، ص۱۳۴.    
۲۹. سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۴، ص۱۳۷.    
۳۰. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۶، ص۱۰۱.    
۳۱. ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۷، ص۲۲.    
۳۲. سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۴، ص۱۳۹.    
۳۳. ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۷، ص۲۶.    
۳۴. ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۵، ص۱۳۵.    
۳۵. ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۷، ص۲۶.    
۳۶. ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۵، ص۱۳۵.    
۳۷. ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۷، ص۲۶.    
۳۸. ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۵، ص۱۳۵.    
۳۹. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۶، ص۱۰۱.    
۴۰. ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۷، ص۲۲.    
۴۱. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۹، ص۲۵۶.    
۴۲. ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۱۵۰.    
۴۳. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۶، ص۱۰۱.    
۴۴. حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص ۳۴۴.    
۴۵. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۹، ص۲۵۶.    
۴۶. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۶، ص۱۰۱.    
۴۷. ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۵، ص۱۳۵.    
۴۸. سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۴، ص۱۴۰.    
۴۹. حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص ۳۴۴.    
۵۰. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۶، ص۱۰۰.    
۵۱. ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۷، ص۲۶.    
۵۲. ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۵، ص۱۳۵.    
۵۳. سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۴، ص۱۴۰.    
۵۴. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۹، ص۲۵۶.    
۵۵. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۶، ص۱۰۱.    
۵۶. صفدی، خلیل بن ابیک، الوافی بالوفیات، ج۲، ص۱۹۹.    
۵۷. ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۱۵۰.    
۵۸. حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص ۳۴۴.    
۵۹. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱۰، ص۴۹.    
۶۰. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۶، ص۱۰۰.    



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «محمد بن حسین روذراوری»، ج۳، ص۳۳۱.






جعبه ابزار