محمد بن حسین روذراوری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمد بن حسین روذراوری (
۴۳۷ ـ
۴۸۸ هـ.ق) ادیب، شاعر، فقیه و محدث
شافعی بود.
در اهواز پرورش یافت و نزد بزرگان فقه و حدیث آموخت.
در سال
۴۷۶ (هجری قمری) به وزارت المقتدی بالله رسید و به کارهای نیک و کمک به مستمندان پرداخت.
در سال
۴۸۴ (هجری قمری) به درخواست ملکشاه سلجوقی برکنار شد و پس از مدتی به مدینه رفت، جایی که تا پایان عمر در آنجا ماند.
از آثارش ذیل
تجارب الاممو
دیوان شعر است.
وی در سال ۴۸۸ (هجری قمری) درگذشت و در بقیع به خاک سپرده شد.
ابوشجاع محمد بن حسین بن عبداللّه ظهیرالدین روذراوری اصل وی از شهر رودراور، از توابع
همدان بود.
در سال ۴۳۷ (هجری قمری) در
اهواز به دنیا آمد و پرورش یافت.
ادیب، شاعر، فقیه و محدث به شمار میآمد.
وی شافعی مذهب و مردی بسیار متواضع و سخاوتمند بود.
ابوشجاع ادبیات عرب، فقه و حدیث را از بزرگانی چون
شیخ ابواسحاق شیرازی و دیگران آموخت.
محمد بن حسین در سال ۴۷۶ (هجری قمری) از سوی المقتدی بالله به وزرات منصوب شد.
او در زمان وزارت خود در انجام کارهای نیک و رسیدگی به مردم و انفاق مال به مستمندان اهتمام فراوانی داشت.
در سال ۴۸۴ (هجری قمری) با درخواست سلطان ملک شاه سلجوقی از المقتدی بالله، وی از وزارت عزل گردید.
پس از برکناری از وزارت، نزدیک منزل خود مسجدی بنا نهاده، به عبادت مشغول گشت
تا اینکه از سوی نظام الملک وزیر سلطان ملکشاه امر به اخراج وی از بغداد شد.
او برای سکونت به شهر خود رودراور رفت.
در سال ۴۸۷ (هجری قمری) پس از سفر به
مکه در موسم حج به
مدینه رفت و تا پایان عمر در آنجا ساکن شد.
محمد کتابهایی تألیف کرده که عبارتند از:
• ذیل کتاب تجارب الامم؛
• دیوان شعر .
روذراوری در سال ۴۸۸ (هجری قمری) در مدینه از دنیا رفت
و در
قبرستان بقیع به خاک سپرده شد.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «محمد بن حسین روذراوری»، ج۳، ص۳۳۱.