محمد بن حمد بروجردی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمد بن حمد بروجردی (
۳۸۰ ـ
۴۵۵ هـ.ق) از ادیبان و فضلای بروجرد، متخصص در نحو، لغت و شعر بود.
وی در بغداد نزد ابوالعلاء معرّی ادبیات و لغت آموخت و در ری به تعلیم و تربیت مشغول شد.
ابوعامر جرجانی اشعار او را روایت کرده است.
از آثار او
الفتح علی ابی الفتح و
التجنّی علی ابن جنّی است.
تاریخ دقیق وفاتش مشخص نیست، اما تا سال ۴۵۵ (هجری قمری) زنده بوده است.
ابوعلی محمد بن حَمَد بن محمد بن عبداللّه بروجردی مشهور به
ابن فُوَرّجَه نام وی در بیشتر منابع، محمد بن حَمَد و در بعضی حَمَد بن محمد آمده است.
ثعالبی تذکرهنویس معاصر ابن فورجّه وی را بروجردی، اهل
اصفهان و مقیم
ری دانسته
که شاعر و نویسندهای برجسته بوده است.
وی در سال
۳۳۰ یا ۳۸۰ (هجری قمری)
در
نهاوند متولد شد.
ابوعلی در جوانی به
بغداد رفت تا از مجالس درس علمای آن روزگار بهره گیرد.
در آنجا ادبیات و لغت را از عالم و ادیب مشهور عصر خویش
ابوالعلاء معرّی فرا گرفت.
ابن فورّجه از ادیبان و فضلای بروجرد، متخصص در
علم نحو،
لغت و شعر بود.
در ری به تعلیم و تربیت مشغول بود.
وی دارای اشعاری است که
ابوعامر جرجانی آنها را روایت کرده است.
بروجردی دو کتاب تألیف کرده که عبارتند از:
• الفتح علی ابی الفتح؛
• التجنّی علی ابن جنّی.
اینها از آثار وی است که رد شرح ابن جنّی بر دیوان اشعار متنبی نوشته است.
محمد تاریخ دقیق درگذشتش مشخص نیست. ولی تا سال ۴۵۵ (هجری قمری) زنده بوده است.
در تاریخ حیات وی نیز اختلاف است.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «محمد بن حمد بروجردی»، ج۳، ص۲۹۲.