محمد بن عبدالله خطیب اسکافی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمد بن عبدالله خطیب اسکافی (
۴۲۰ هـ.ق) ادیب، لغوی، شاعر و کاتب بود.
او از اصحاب صاحب بن عباد و از خطبای ری محسوب میشد.
یاقوت او را خطيب قلعة فحرّیّه و
ثعالبی نیز اشعاری از وی نقل کرده است.
آثار او شامل
غلط العین،
مبادی اللغه،
لطف التدبیر فی سیاسات الملوک،
نقد الشعر،
درة التنزیل و غرة التأویل است.
ایشان در سال ۴۲۰ (هجری قمری) درگذشت.
ابوعبداللّه محمد بن عبداللّه معروف به خطیب اسکافی اهل اصفهان بود. از اصحاب و ملازمان صاحب بن عباد به شمار میرفت.
ایشان ادیب، لغوی، شاعر، کاتب و از خطبای
ری بود.
یاقوت وی را خطیب قلعة فحرّیّه یاد کرده است.
ثعالبی نیز اشعاری از وی نقل کرده است.
اسکافی دارای آثار زیر بوده است:
• غلط العین؛
• مبادی اللغه که مشهورترین اثر او بوده؛
• العزه؛
• لطف التدبیر فی سیاسات الملوک؛
• نقد الشعر؛
• شواهد کتاب سیبویه؛
• درة التنزیل و غرة التأویل.
ابوعبداللّه در سال ۴۲۰ (هجری قمری) درگذشت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «محمد بن عبدالله خطیب اسکافی»، ج۳، ص۲۸۹.