محمد بن عبدالله مدینی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمد بن عبدالله مدینی (حدود
۴۰۵ -
۴۹۷ هـ.ق) اهل
اصفهان، از محدثان برجسته بود و نزد اساتیدی چون ابوسعید نقاش و ابومنصور معمر صوفی
علم حدیث آموخت.
او را فردی صالح، فاضل و ادیب دانسته‌اند و بسیاری از مردم اصفهان از او حدیث شنیده‌اند.
از شاگردان او می‌توان به اسماعیل بن محمد حافظ و ابوطاهر سلفی اشاره کرد.
الامالی از آثار اوست.
وی در سال ۴۹۷ (هجری قمری) درگذشت و احتمالاً در حدود ۴۰۵ (هجری قمری) زاده شده بود.
ابومطیع محمد بن عبداللّه لواحد بن عبداللّه لعزیر مصری مدینی علمای رجال او را محدثی صالح، فاضل، ادیب و معمر دانسته‌اند.
عده بسیاری از مردم اصفهان از او حدیث می‌شنیده‌اند.
مصری اهل اصفهان بود و از محضر محدثانی چون
ابوسعید محمد بن علی نقاش،
ابومنصور معمر بن احمد بن زیاد صوفی و
عبداللّه بن محمد بن عقیل باوردی علم حدیث را فرا گرفت.
ابومطیع شاگردانی داشته که از جمله این اشخاص؛
اسماعیل بن محمد حافظ،
ابوطاهر سلفی و
محمد بن عبداللّه خطیبی که از او روایت کرده‌اند.
مدینی کتاب
الامالی را تألیف کرده است.
ا بن عبداللّه پس از نود سال زندگی سرانجام پس از عمری طولانی در سال ۴۹۷ (هجری قمری) از دنیا رفت؛
از این رو باید در حدود ۴۰۵ (هجری قمری) زاده شده باشد.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «محمد بن عبدالله مدینی»، ج۳، ص۳۶۹.
